Original Sentence

Reference

Original DC

Referece DC

Author

Publication

Similarity

1

τοῦτο δὲ οὐδὲν ἄλλο ἐστὶν ἢ τὸ ϕιλοσοϕεῖν, ὥστε καὶ κατὰ ταύτην τὴν διαίρεσιν πάντων μάλιστα ϕιλοσοϕητέον τοῖς βουλομένοις εὖ πράττειν.

τὸ γὰρ εἶναι τούτων ὁποτερονοῦν οὐδὲν ἄλλο ἐστὶν ἢ τὸ εἶναι μηδὲν διάστημα ἄμεσον καὶ ἀδιαίρετον, ἀλλὰ πάντα διαιρετά.

34t/1 - 34t/4

84a/33/ - 84a/35/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Analytica priora et posteriora, ed. W.D. Ross, Aristotelis analytica priora et posteriora. Oxford: Clarendon Press, 1964

32

2

ἀλλὰ μὴν ἀγαθοί γέ ἐσμεν καὶ ἡμεῖς καὶ τὰ ἄλλα πάντα, ὅσα ἀγαθά ἐστιν, ἀρετῆς τινος παραγενομένης.

ζῴου γὰρ ἀναιρεθέντος αἴσθησις μὲν ἀνῄ ρηται, αἰσθητὸν δὲ ἔσται, οἷον σῶμα, θερμόν, γλυκύ, πικρόν, καὶ τὰ ἄλλα πάντα ὅσα ἐστὶν αἰσθητά.

88t/14 - 88t/16

69/8a/4a - 69/8a/6a

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Categoriae, ed. L. Minio-Paluello, Aristotelis categoriae et liber de interpretatione. Oxford: Clarendon Press, 1949

26

3

τοῖς μὲν οὖν πολλοῖς πολλὴ συγγνώμη τοῦτο πράττειν (εὔχονται μὲν γὰρ εὐδαιμονεῖν, ἀγαπῶσι δὲ κἂν μόνον δύνωνται ζῆν), ὅστις δὲ οἴεται μὴ πάντα τρόπον ὑπομένειν αὐτὸ δεῖν, καταγέλαστον ἤδη τὸ μὴ πάντα πόνον ὑπομένειν καὶ πᾶσαν σπουδὴν σπουδάζειν ὅπως κτήσηται ταύτην τὴν ϕρόνησιν ἥτις γνώσεται τὴν ἀλήθειαν.

τοῖς μὲν οὖν πολλοῖς πολλὴ συγγνώμη ταῦτα πράττειν:

46t/26 - 47t/4

1/6/55/43/1 - 1/6/55/44/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

29

4

Ἀπὸ τῶν ἐν τῇ ψυχῇ ἀγαθῶν ἔϕοδος εἰς προτροπὴν ὡς ὄντων κυριωτάτων εἰς εὐδαιμονίαν, καὶ ἀπὸ τῶν ἀρετῶν ὡς αὐτάρκων ὑπαρχουσῶν πρὸς τὸν μακάριον βίον ἡ ὁμοία παράκλησις.

ἥκιστα δέ ϕησιν <Ἀριστοτέλης> τῶν ἐν τῇ ψυχῇ ἀγαθῶν καὶ προαιρέσεως ἐχομένων γενέσθαι στέρησιν:

5t/25 - 5t/28

2/21/122/123/29/1 - 2/21/122/123/31/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

31

5

Δύναιτο δ' ἄν τις καὶ κατ' ἰδίαν ἀπὸ τῶν ἐν τῇ ψυχῇ ἀγαθῶν ἐπεξελθεῖν τῷ προκειμένῳ, δεικνύων αὐτῶν τὸ τέλεον καὶ κύριον εὐδαιμονίας.

ἥκιστα δέ ϕησιν <Ἀριστοτέλης> τῶν ἐν τῇ ψυχῇ ἀγαθῶν καὶ προαιρέσεως ἐχομένων γενέσθαι στέρησιν:

88t/5 - 88t/7

2/21/122/123/29/1 - 2/21/122/123/31/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

33

6

ὅτι μὲν οὖν τὰς περὶ τῶν δικαίων καὶ τῶν συμϕερόντων, ἔτι δὲ περὶ ϕύσεώς τε καὶ τῆς ἄλλης ἀληθείας ἐπιστήμας δυνατοὶ λαβεῖν ἐσμεν, ῥᾴδιον ἐπιδεῖξαι.

ϕασὶ γὰρ οἱ μὲν εἶναι τὴν τῶν ἀδίκων καὶ δικαίων καὶ κακῶν καὶ ἀγαθῶν ἐπιστήμην, ὁμοίαν οὖσαν γεωμετρίᾳ καὶ ταῖς ἄλλαις ταῖς τοιαύταις, οἱ δὲ τὴν περὶ ϕύσεώς τε καὶ τῆς τοιαύτης ἀληθείας ϕρόνησιν οἵαν οἵ τε περὶ Ἀναξαγόραν καὶ Παρμενίδην εἰσηγήσαντο.

37t/26 - 38t/3

1/6/52/10/1 - 1/6/52/14/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

37

7

οὕτω καὶ τὴν θεωρίαν τοῦ παντὸς προτιμητέον πάντων τῶν δοκούντων εἶναι χρησίμων.

ὥσπερ γὰρ εἰς Ὀλυμπίαν αὐτῆς ἕνεκα τῆς θέας ἀποδημοῦμεν, καὶ εἰ μηδὲν μέλλοι πλεῖον ἀπ' αὐτῆς ἔσεσθαι, αὐτὴ γὰρ ἡ θεωρία κρείττων πολλῶν ἐστι χρημάτων, καὶ τὰ Διονύσια δὲ θεωροῦμεν οὐχ ὡς ληψόμενοί τι παρὰ τῶν ὑποκριτῶν ἀλλὰ καὶ προσθέντες, πολλάς τε ἄλλας θέας ἑλοίμεθα ἂν ἀντὶ πολλῶν χρημάτων, οὕτω καὶ τὴν θεωρίαν τοῦ παντὸς προτιμητέον πάντων τῶν δοκούντων εἶναι χρησίμων.

53t/25 - 53t/26

1/6/58/44/1 - 1/6/58/50/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

38

8

τοῖς μὲν οὖν πολλοῖς πολλὴ συγγνώμη τοῦτο πράττειν (εὔχονται μὲν γὰρ εὐδαιμονεῖν, ἀγαπῶσι δὲ κἂν μόνον δύνωνται ζῆν), ὅστις δὲ οἴεται μὴ πάντα τρόπον ὑπομένειν αὐτὸ δεῖν, καταγέλαστον ἤδη τὸ μὴ πάντα πόνον ὑπομένειν καὶ πᾶσαν σπουδὴν σπουδάζειν ὅπως κτήσηται ταύτην τὴν ϕρόνησιν ἥτις γνώσεται τὴν ἀλήθειαν.

εὔχονται μὲν γὰρ εὐδαιμονεῖν, ἀγαπῶσι δὲ κἂν μόνον δύνωνται ζῆν.

46t/26 - 47t/4

1/6/55/44/1 - 1/6/55/45/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

39

9

αἴτιοι δέ εἰσιν, ὡς ἔοικε, τοῦ ϕρονῆσαί τι καὶ ἰδεῖν.

διὸ καὶ μάλιστα τοὺς αἰτίους ἡμῖν τοῦ τὸν ἥλιον ἰδεῖν καὶ τὸ ϕῶς αὐτούς ϕαμεν δεῖν τιμᾶν ὑπερβαλλόντως καὶ σέβεσθαι πατέρα καὶ μητέρα ὡς μεγίστων ἀγαθῶν αἰτίους, αἴτιοι δ' εἰσίν, ὡς ἔοικε, τοῦ ϕρονῆσαί τι καὶ ἰδεῖν.

46t/14 - 46t/15

1/6/55/31/1 - 1/6/55/35/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

41

10

τὸ δὲ ζητεῖν ἀπὸ πάσης ἐπι στήμης ἕτερόν τι γενέσθαι καὶ δεῖν χρησίμην αὐτὴν εἶναι, παντάπασιν ἀγνοοῦντός τινός ἐστιν ὅσον διέστηκεν ἐξ ἀρχῆς τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ ἀναγκαῖα:

ὅσον διέστηκεν ἐξ ἀρχῆς τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ ἀναγκαῖα:

52t/16 - 52t/19

1/6/58/21/1 - 1/6/58/22/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

47

11

Καὶ περὶ μὲν ὠϕελείας καὶ μεγέθους τοῦ πράγματος ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαι νομίζω, διότι δὲ πολλῷ ῥᾴστη τῶν ἄλλων ἀγαθῶν ἡ κτῆσις αὐτῆς, ἐκ τῶνδε πεισθείη τις ἄν.

καὶ περὶ μὲν ὠϕελείας καὶ μεγέθους τοῦ πράγματος ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαι νομίζω.

40t/12 - 40t/15

1/6/52/113/1 - 1/6/52/114/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

56

12

πολὺ γὰρ πρότερον ἀναγκαῖον τῶν αἰτίων καὶ τῶν στοιχείων εἶναι ϕρόνησιν ἢ τῶν ὑστέρων.

πολὺ γὰρ πρότερον ἀναγκαῖον τῶν αἰτίων καὶ τῶν στοιχείων εἶναι ϕρόνησιν ἢ τῶν ὑστέρων, οὐ γὰρ ταῦτα τῶν ἄκρων οὐδ' ἐκ τούτων τὰ πρῶτα πέϕυκεν ἀλλ' ἐξ ἐκείνων καὶ δι' ἐκείνων τἆλλα γίγνεται καὶ συνίσταται ϕανερῶς.

38t/22 - 39t/1

1/6/52/77/1 - 1/6/52/81/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

59

13

εἰ δὲ τὸ γνωστὸν καὶ τὸ σαϕές, δῆλον ὅτι καὶ τὸ γιγνώσκειν ἀναγκαῖον καὶ τὸ ϕρονεῖν ὁμοίως.

δηλοῖ οὖν ταῦτα σαϕῶς ὅτι τὸ γνω στὸν καὶ τὸ ϕανερὸν ἀγαπητόν ἐστιν, εἰ δὲ τὸ γνωστόν, δῆλον ὅτι καὶ τὸ γιγνώσκειν ἀναγκαῖον καὶ τὸ ϕρονεῖν ὁμοίως.

46t/20 - 46t/21

1/6/55/37/1 - 1/6/55/39/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

63

14

ἴδοι δ' ἄν τις ὅτι παντὸς μᾶλλον ἀληθῆ ταῦτα λέγομεν, εἴ τις ἡμᾶς οἷον εἰς μακάρων νήσους τῇ διανοίᾳ κομίσειεν.

ὡς ἀλη θῶς γάρ, ὥσπερ λέγομεν, εἴ τις ἡμᾶς οἷον εἰς <μακάρων νήσους> τῇ διανοίᾳ κομίσειεν.

53t/2 - 53t/4

1/6/58/29/1 - 1/6/58/31/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

63

15

ἰσχύς τε γὰρ καὶ μέγεθος καὶ κάλλος γέλως ἐστὶ καὶ οὐδενὸς ἄξια, κάλλος τε παρὰ τὸ μηδὲν ὁρᾶν ἀκριβὲς δοκεῖ εἶναι τοιοῦτον.

κάλλος γε παρὰ τὸ μηδὲν ὁρᾶν ἀκριβὲς δοκεῖ εἶναι τοιοῦτον.

47t/10 - 47t/12

1/6/59/8/1 - 1/6/59/9/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

64

16

οὐδὲ δεῖ χρημάτων μὲν ἕνεκα πλεῖν ἐϕ' Ἡρακλέους στήλας καὶ πολλάκις κινδυνεύειν, διὰ δὲ ϕρόνησιν μηδὲν πονεῖν μηδὲ δαπανᾶν.

οὐ δὴ δεῖ ϕεύγειν ϕιλοσοϕίαν, εὔπερ ἐστὶν ἡ μὲν ϕιλοσοϕία καθάπερ οἰόμεθα κτῆσίς τε καὶ χρῆσις σοϕίας, ἡ δὲ σοϕία τῶν μεγίστων ἀγαθῶν, οὐ δὲ δεῖ χρημάτων μὲν ἕνεκα πλεῖν ἐϕ' Ἡρακλέους στήλας καὶ πολλάκις κινδυνεύειν, διὰ δὲ ϕρόνησιν μηδὲν πονεῖν μηδὲ δαπανᾶν.

40t/4 - 40t/6

1/6/52/103/1 - 1/6/52/107/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

65

17

δηλοῖ οὖν ταῦτα σαϕῶς ὅτι τὸ γνωστὸν καὶ <τὸ> ϕανερὸν καὶ τὸ δῆλον ἀγαπητόν ἐστιν:

δηλοῖ οὖν ταῦτα σαϕῶς ὅτι τὸ γνω στὸν καὶ τὸ ϕανερὸν ἀγαπητόν ἐστιν, εἰ δὲ τὸ γνωστόν, δῆλον ὅτι καὶ τὸ γιγνώσκειν ἀναγκαῖον καὶ τὸ ϕρονεῖν ὁμοίως.

46t/18 - 46t/20

1/6/55/37/1 - 1/6/55/39/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

69

18

ἰσχύς τε γὰρ καὶ μέγεθος καὶ κάλλος γέλως ἐστὶ καὶ οὐδενὸς ἄξια, κάλλος τε παρὰ τὸ μηδὲν ὁρᾶν ἀκριβὲς δοκεῖ εἶναι τοιοῦτον.

ἰσχύς τε γὰρ καὶ μέγεθος καὶ κάλλος γέλως ἐστὶ καὶ οὐδενὸς ἄξια.

47t/10 - 47t/12

1/6/59/7/1 - 1/6/59/8/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

71

19

οὐ δὴ δεῖ ϕεύγειν ϕιλοσοϕίαν, εἴπερ ἐστὶν ἡ μὲν ϕιλοσοϕία, καθάπερ οἰόμεθα, κτῆσίς τε καὶ χρῆσις σοϕίας, ἡ δὲ σοϕία τῶν μεγίστων ἀγαθῶν:

οὐ δὴ δεῖ ϕεύγειν ϕιλοσοϕίαν, εὔπερ ἐστὶν ἡ μὲν ϕιλοσοϕία καθάπερ οἰόμεθα κτῆσίς τε καὶ χρῆσις σοϕίας, ἡ δὲ σοϕία τῶν μεγίστων ἀγαθῶν, οὐ δὲ δεῖ χρημάτων μὲν ἕνεκα πλεῖν ἐϕ' Ἡρακλέους στήλας καὶ πολλάκις κινδυνεύειν, διὰ δὲ ϕρόνησιν μηδὲν πονεῖν μηδὲ δαπανᾶν.

40t/1 - 40t/4

1/6/52/103/1 - 1/6/52/107/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

72

20

τοῖς μὲν οὖν πολλοῖς πολλὴ συγγνώμη τοῦτο πράττειν (εὔχονται μὲν γὰρ εὐδαιμονεῖν, ἀγαπῶσι δὲ κἂν μόνον δύνωνται ζῆν), ὅστις δὲ οἴεται μὴ πάντα τρόπον ὑπομένειν αὐτὸ δεῖν, καταγέλαστον ἤδη τὸ μὴ πάντα πόνον ὑπομένειν καὶ πᾶσαν σπουδὴν σπουδάζειν ὅπως κτήσηται ταύτην τὴν ϕρόνησιν ἥτις γνώσεται τὴν ἀλήθειαν.

ὅστις δ' οἴεται μὴ πάντα τρόπον ὑπομένειν αὐτὸ δεῖν, καταγέλαστον ἤδη τὸ μὴ πάντα πόνον πονεῖν καὶ πᾶσαν σπουδὴν σπουδάζειν ὅπως κτήσηται ταύτην τὴν ϕρόνησιν ἥτις γνώσεται τὴν ἀλήθειαν.

46t/26 - 47t/4

1/6/55/45/1 - 1/6/55/49/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

72

21

Καὶ περὶ μὲν ὠϕελείας καὶ μεγέθους τοῦ πράγματος ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαι νομίζω, διότι δὲ πολλῷ ῥᾴστη τῶν ἄλλων ἀγαθῶν ἡ κτῆσις αὐτῆς, ἐκ τῶνδε πεισθείη τις ἄν.

διότι δὲ πολλῷ ῥᾴστη τῶν ἄλλων ἀγαθῶν ἡ κτῆσις αὐτῆς, ἐκ τῶνδε πεισθείη τις ἄν.

40t/12 - 40t/15

1/6/52/114/1 - 1/6/52/115/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

73

22

τὸ δὲ ζητεῖν ἀπὸ πάσης ἐπι στήμης ἕτερόν τι γενέσθαι καὶ δεῖν χρησίμην αὐτὴν εἶναι, παντάπασιν ἀγνοοῦντός τινός ἐστιν ὅσον διέστηκεν ἐξ ἀρχῆς τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ ἀναγκαῖα:

τὸ δὲ ζητεῖν ἀπὸ πάσης ἐπιστήμης ἕτερόν τι γενέσθαι καὶ δεῖν χρησίμην αὐτὴν εἶναι παντάπασιν ἀγνοοῦντός τινός ἐστιν:

52t/16 - 52t/19

1/6/58/19/1 - 1/6/58/21/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

77

23

ἐκείνων γὰρ ἀναιρου μένων ἀναιρεῖται τὰ τὴν οὐσίαν ἐξ ἐκείνων ἔχοντα, μήκη μὲν ἀριθμῶν, ἐπίπεδα δὲ μηκῶν, στερεὰ δὲ ἐπιπέδων[, στοιχεῖα δὲ τῶν ὀνομαζομένων συλλαβῶν].

ἐκείνων γὰρ ἀναι ρουμένων ἀναιρεῖται τὰ τὴν οὐσίαν ἐξ ἐκείνων ἔχοντα, μήκη μὲν ἀριθμῶν, ἐπίπεδα δὲ μηκῶν, στερεὰ δὲ ἐπιπέδων.

38t/11 - 38t/14

1/6/52/67/1 - 1/6/52/69/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

80

24

οὐ γὰρ ταῦτα τῶν ἄκρων οὐδ' ἐκ τούτων τὰ πρῶτα πέϕυκεν, ἀλλ' ἐξ ἐκείνων καὶ δι' ἐκείνων τἆλλα γίγνεται καὶ συνίσταται ϕανερῶς.

πολὺ γὰρ πρότερον ἀναγκαῖον τῶν αἰτίων καὶ τῶν στοιχείων εἶναι ϕρόνησιν ἢ τῶν ὑστέρων, οὐ γὰρ ταῦτα τῶν ἄκρων οὐδ' ἐκ τούτων τὰ πρῶτα πέϕυκεν ἀλλ' ἐξ ἐκείνων καὶ δι' ἐκείνων τἆλλα γίγνεται καὶ συνίσταται ϕανερῶς.

39t/1 - 39t/4

1/6/52/77/1 - 1/6/52/81/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

82

25

ὥσπερ οὖν τὸ κάμνειν ϕευκτόν, οὕτως αἱρετὸν ἡμῖν τὸ ὑγιαίνειν.

ὥσπερ οὖν τὸ κάμνειν ϕευκτόν, οὕτως αἱρε τὸν ἡμῖν τὸ ὑγιαίνειν.

45t/14 - 45t/15

1/6/55/11/1 - 1/6/55/12/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

84

26

εἰ γὰρ καὶ πάντα τις ἔχοι, διεϕθαρ μένος δὲ εἴη καὶ νοσῶν τῷ ϕρονοῦντι, οὐχ αἱρετὸς ὁ βίος:

εἰ γὰρ καὶ πάντα τις ἔχοι, διεϕθαρμένος δ' εἴη καὶ νοσῶν τῷ ϕρονοῦντι, οὐχ αἱρετὸς ὁ βίος.

45t/18 - 45t/20

1/6/55/15/1 - 1/6/55/16/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

85

27

οὐ γὰρ δὴ τόδε μὲν αἱρετὸν διὰ τόδε, τόδε δὲ δι' ἄλλο, τοῦτο δὲ εἰς ἄπειρον οἴχεται προϊόν, ἀλλ' ἵσταταί που.

οὐ γὰρ δὴ τόδε μὲν αἱρετὸν διὰ τόδε, τόδε δὲ δι' ἄλλο, τοῦτό τε εἰς ἄπειρον οἴχεται προιόν, ἀλλ' ἵσταταί που.

52t/23 - 52t/25

1/6/58/25/1 - 1/6/58/27/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

86

28

ἐναντίον δὲ ϕρόνησις ἀϕροσύνῃ, τῶν δ' ἐναντίων ἑκάτερον τὸ μὲν ϕευκτόν ἐστι τὸ δὲ αἱρετόν.

τῶν δ' ἐναντίων ἑκάτερον τὸ μὲν ϕευκτόν ἐστι τὸ δὲ αἱρετόν.

45t/12 - 45t/13

1/6/55/10/1 - 1/6/55/11/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

87

29

ἦ μὴν ἀνδρα ποδῶδές γε τοῦ ζῆν ἀλλὰ μὴ τοῦ ζῆν εὖ γλίχεσθαι, καὶ ταῖς τῶν πολλῶν αὐτὸν ἀκολουθεῖν δόξαις ἀλλὰ μὴ τοὺς πολλοὺς ἀξιοῦν ταῖς αὑτοῦ, καὶ τὰ μὲν χρήματα ζητεῖν τῶν δὲ καλῶν μηδεμίαν ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι τοπαράπαν.

ἦ μὴν ἀνδραποδῶδές γε τοῦ ζῆν ἀλλὰ μὴ τοῦ ζῆν εὖ γλίχεσθαι, καὶ ταῖς τῶν πολλῶν αὐτὸν ἀκολουθεῖν δόξαις ἀλλὰ μὴ τοὺς πολλοὺς ἀξιοῦν ταῖς αὐτοῦ, καὶ τὰ μὲν χρήματα ζητεῖν τῶν δὲ καλῶν μηδεμίαν ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι τὸ παράπαν.

40t/6 - 40t/11

1/6/52/108/1 - 1/6/52/112/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

88

30

διὸ καὶ μάλιστα τοὺς αἰτίους ἡμῖν τοῦ τὸν ἥλιον ἰδεῖν καὶ τὸ ϕῶς, αὐτούς ϕαμεν δεῖν τιμᾶν ὑπερβαλλόντως καὶ σέβεσθαι πατέρα καὶ μητέρα ὡς μεγίστων ἀγαθῶν αἰτίους:

διὸ καὶ μάλιστα τοὺς αἰτίους ἡμῖν τοῦ τὸν ἥλιον ἰδεῖν καὶ τὸ ϕῶς αὐτούς ϕαμεν δεῖν τιμᾶν ὑπερβαλλόντως καὶ σέβεσθαι πατέρα καὶ μητέρα ὡς μεγίστων ἀγαθῶν αἰτίους, αἴτιοι δ' εἰσίν, ὡς ἔοικε, τοῦ ϕρονῆσαί τι καὶ ἰδεῖν.

46t/11 - 46t/14

1/6/55/31/1 - 1/6/55/35/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

88

31

τοῦτο γὰρ θείως οἱ ἀρχαιότεροι λέγουσι τὸ ϕάναι διδόναι τὴν ψυχὴν τιμωρίαν καὶ ζῆν ἡμᾶς ἐπὶ κολάσει μεγάλων τινῶν ἁμαρτημάτων.

τοῦτο γὰρ θεῖον οἱ ἀρχαιό τεροι λέγουσι τὸ ϕάναι διδόναι τὴν ψυχὴν τιμωρίαν καὶ ζῆν ἡμᾶς ἐπὶ κολάσει μεγάλων τινῶν ἁμαρτημάτων.

47t/24 - 48t/2

1/6/60/4/1 - 1/6/60/6/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

88

32

ὥσπερ γὰρ τῆς δικαιοσύνης, ὥς ϕασιν οἱ σοϕοὶ τῶν ποιητῶν, ἐν Ἅιδου κομιζόμεθα τὰς δωρεάς, οὕτω τῆς ϕρονήσεως ἐν μακάρων νήσοις, ὡς ἔοικεν.

ὥσπερ γὰρ τῆς δικαιο σύνης, ὥς ϕασιν οἱ σοϕοὶ τῶν ποιητῶν, ἐν ᾅδου κομιζόμεθα τὰς δωρεάς, οὕτω τῆς ϕρονήσεως ἐν μακάρων νήσοις, ὡς ἔοικεν.

53t/12 - 53t/15

1/6/58/38/1 - 1/6/58/41/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

88

33

ὅτι δὲ μέγιστόν ἐστι τῶν ἀγαθῶν καὶ πάντων ὠϕελιμώτατον τῶν ἄλλων, ἐκ τῶνδε δῆλον.

ὅτι δὲ μέγιστόν ἐστι τῶν ἀγα θῶν καὶ πάντων ὠϕελιμώτατον τῶν ἄλλων, ἐκ τῶνδε δῆλον.

39t/11 - 39t/13

1/6/52/88/1 - 1/6/52/89/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

89

34

ἔτι δὲ τίς ἡμῖν κανὼν ἢ τίς ὅρος ἀκριβέστερος τῶν ἀγαθῶν πλὴν ὁ ϕρόνιμος

ἔτι δὲ τίς ἡμῖν κανὼν ἢ τίς ὅρος ἀκρι βέστερος τῶν ἀγαθῶν πλὴν ὁ ϕρόνιμος

39t/16 - 39t/18

1/6/52/93/1 - 1/6/52/94/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

89

35

ἔτι δὲ τὸ πάντας ϕιλοχωρεῖν ἐπ' αὐτῇ καὶ βούλεσθαι σχολάζειν ἀϕεμένους τῶν ἄλλων ἁπάντων, οὐ μικρὸν τεκμήριον ὅτι μεθ' ἡδονῆς ἡ προσεδρεία γίγνεται:

ἔτι δὲ τὸ πάντας ϕιλοχωρεῖν αὐτῇ καὶ βούλεσθαι σχολάζειν ἀϕεμένους τῶν ἄλλων ἁπάντων, οὐ μικρὸν τεκμήριον ὅτι μεθ' ἡδονῆς ἡ προεδρεία γίνεται:

40t/20 - 40t/23

1/6/52/125/1 - 1/6/52/130/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

89

36

οὐδὲ γὰρ δέονται πρὸς τὴν ἐργασίαν ὀργάνων οὐδὲ τόπων, ἀλλ' ὅπῃ τις ἂν θῇ τῆς οἰκουμένης τὴν διάνοιαν, ὁμοίως πανταχόθεν ὥσπερ παρούσης ἅπτεται τῆς ἀληθείας.

οὐδὲ γὰρ δέ ονται πρὸς τὴν ἐργασίαν ὀργάνων οὐδὲ τόπων, ἀλλ' ὅπη τις ἂν θῇ τῆς οἰκουμένης τὴν διάνοιαν ὁμοίως πανταχόθεν ὥσπερ παρούσης ἅπτεται τῆς ἀληθείας.

40t/25 - 41t/2

1/6/52/134/1 - 1/6/52/137/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

89

37

ὥσπερ γὰρ εἰς Ὀλυμπίαν αὐτῆς ἕνεκα τῆς θέας ἀποδημοῦμεν, καὶ εἰ μηδὲν μέλλοι πλεῖον ἀπ' αὐτῆς ἔσεσθαι (αὐτὴ γὰρ ἡ θεωρία κρείττων πολλῶν ἐστι χρημάτων), καὶ τὰ Διονύσια δὲ θεωροῦμεν οὐχ ὡς ληψόμενοί τι παρὰ τῶν ὑποκριτῶν ἀλλὰ καὶ προσθέντες, πολλάς τε ἄλλας θέας ἑλοίμεθα <ἂν> ἀντὶ πολλῶν χρημάτων:

ὥσπερ γὰρ εἰς Ὀλυμπίαν αὐτῆς ἕνεκα τῆς θέας ἀποδημοῦμεν, καὶ εἰ μηδὲν μέλλοι πλεῖον ἀπ' αὐτῆς ἔσεσθαι, αὐτὴ γὰρ ἡ θεωρία κρείττων πολλῶν ἐστι χρημάτων, καὶ τὰ Διονύσια δὲ θεωροῦμεν οὐχ ὡς ληψόμενοί τι παρὰ τῶν ὑποκριτῶν ἀλλὰ καὶ προσθέντες, πολλάς τε ἄλλας θέας ἑλοίμεθα ἂν ἀντὶ πολλῶν χρημάτων, οὕτω καὶ τὴν θεωρίαν τοῦ παντὸς προτιμητέον πάντων τῶν δοκούντων εἶναι χρησίμων.

53t/19 - 53t/25

1/6/58/44/1 - 1/6/58/50/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

89

38

Ὅτι μὲν οὖν τῆς ἀληθείας καὶ τῆς περὶ ψυχὴν ἀρετῆς ἐστιν ἐπιστήμη καὶ διότι δυνατοὶ λαβεῖν αὐτάς ἐσμεν, ταῦτα ἡμῖν εἰρήσθω περὶ αὐτῶν:

ὅτι μὲν οὖν τῆς ἀληθείας καὶ τῆς περὶ ψυχὴν ἀρετῆς ἔστιν ἐπιστήμη καὶ διότι δυνατοὶ λαβεῖν αὐτάς ἐσμεν, ταῦτα ἡμῖν εἰρήσθω περὶ αὐτῶν.

39t/9 - 39t/11

1/6/52/86/1 - 1/6/52/88/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

90

39

διὰ δὴ τοῦτο καὶ τὸ καθ εύδειν ἥδιστον μὲν οὐχ αἱρετὸν δέ, κἂν ὑποθώμεθα πάσας τῷ καθεύδοντι παρούσας τὰς ἡδονάς, διότι τὰ μὲν καθ' ὕπνον ϕαντάσματα ψευδῆ, τὰ δ' ἐγρηγορόσιν ἀληθῆ.

διὰ δὴ τοῦτο καὶ τὸ καθεύδειν ἥδιστον μέν, οὐχ αἱρετὸν δὲ κἂν ὑποθώμεθα πάσας τῷ καθεύδοντι παρούσας τὰς ἡδονάς, διότι τὰ μὲν καθ' ὕπνον ϕαντάσματα ψευδῆ, τὰ δ' ἐγρηγορόσιν ἀληθῆ.

45t/25 - 46t/4

1/6/55/21/1 - 1/6/55/24/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

90

40

Γνοίη δ' ἄν τις τὸ αὐτὸ καὶ ἀπὸ τούτων, εἰ θεωρήσειεν ὑπ' αὐγὰς τὸν ἀνθρώπειον βίον.

γνοίη δ' ἄν τις αὐτὸ καὶ ἀπὸ τούτων, εἰ θεωρήσειεν ὑπ' αὐγὰς τὸν ἀνθρώπειον βίον.

47t/5 - 47t/6

1/6/59/2/1 - 1/6/59/3/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

90

41

διὰ τὸ αὐτὸ δὲ τοῦτο καὶ χαίρομεν τοῖς συνήθεσι καὶ πράγμασι καὶ ἀνθρώποις, καὶ ϕίλους τούτους καλοῦμεν τοὺς γνωρίμους.

διὰ τὸ αὐτὸ δὲ τοῦτο καὶ χαίρομεν τοῖς συνή θεσι καὶ πράγμασι καὶ ἀνθρώποις, καὶ ϕίλους τούτους καλοῦμεν τοὺς γνωρίμους.

46t/15 - 46t/18

1/6/55/35/1 - 1/6/55/37/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

91

42

Καὶ τὸ ϕεύγειν δὲ τὸν θάνατον τοὺς πολλοὺς δείκνυσι τὴν ϕιλομάθειαν τῆς ψυχῆς.

καὶ τὸ ϕεύγειν δὲ τὸν θάνατον τοὺς πολλοὺς δείκνυσι τὴν ϕιλομάθειαν τῆς ψυχῆς.

46t/8 - 46t/9

1/6/55/28/1 - 1/6/55/29/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

92

43

εἰ γάρ τις ἐδύνατο βλέπειν ὀξὺ καθάπερ τὸν Λυγκέα ϕασίν, ὃς διὰ τῶν τοίχων ἑώρα καὶ τῶν δένδρων, πότ' ἂν ἔδοξεν εἶναί τινα τὴν ὄψιν ἀνεκτόν, ὁρῶν ἐξ οἵων συνέστηκε κακῶν

εἰ γάρ τις ἐδύνατο βλέπειν καθάπερ τὸν Λυγκέα ϕασίν, ὃς διὰ τῶν τοίχων ἑώρα καὶ τῶν δένδρων, πότ' ἂν ἔδοξεν εἶναί τινα τὴν ὄψιν ἀνεκτὸν ὁρᾶν ἐξ οἵων συνέστηκε κακῶν

47t/12 - 47t/15

1/6/59/9/1 - 1/6/59/12/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

92

44

πάνυ γὰρ ἡ σύζευξις τοιούτῳ τινὶ ἔοικε πρὸς τὸ σῶμα τῆς ψυχῆς.

πάνυ γὰρ ἡ σύζευξις τοιούτῳ τινι ἔοικε πρὸς τὸ σῶμα τῆς ψυχῆς.

48t/2 - 48t/3

1/6/60/6/1 - 1/6/60/7/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

92

45

ἔστι δ' ὡρισμένα καὶ τεταγμένα τἀγαθὰ τῶν κακῶν μᾶλλον, ὥσπερ ἄνθρωπος ἐπιεικὴς ἀνθρώπου ϕαύλου:

ἔστι δὲ ὡρισμένα καὶ τεταγμένα τἀγαθὰ τῶν κακῶν μᾶλλον, ὥσπερ ἄνθρωπος ἐπιεικὴς ἀνθρώπου ϕαύλου:

38t/7 - 38t/9

1/6/52/64/1 - 1/6/52/65/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

93

46

Οὐ χεῖρον δ' ἔτι καὶ ἀπὸ τῶν κοινῶν ἐννοιῶν ὑπομνῆσαι τὸ προκείμενον, ἀπὸ τῶν ἐναργῶς πᾶσι ϕαινομένων.

οὐ χεῖρον δ' ἔτι καὶ ἀπὸ τῶν κοινῶν ἐννοιῶν ὑπομνῆσαι τὸ προκείμενον, ἀπὸ τῶν ἐναργῶς πᾶσι ϕαινομένων.

45t/4 - 45t/6

1/6/55/2/1 - 1/6/55/3/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

93

47

ϕρόνησις οὖν, ὡς ἔοικε, καὶ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον ϕαίνεται τὸ πάντων αἱρετώτατον οὐ δι' ἕτερόν τι τῶν συμβαινόντων, ὡς μαρτυροῦσιν αἱ κοιναὶ ἔννοιαι.

ϕρόνησις οὖν, ὡς ἔοικε, καὶ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον ϕαίνεται τὸ πάντων αἱρετώτατον οὐδ' ἕτερόν τι τῶν συμβαινόντων, ὡς μαρτυροῦσιν αἱ κοιναὶ ἔννοιαι.

45t/15 - 45t/18

1/6/55/12/1 - 1/6/55/15/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

93

48

Πρὸς δὴ τούτοις, ὥσπερ ἐπὶ τῆς οὐσίας οὐχ ἡ αὐτὴ κτῆσις ἕνεκα τοῦ ζῆν καὶ τοῦ ζῆν εὐδαιμόνως τοῖς ἀνθρώποις, οὕτως καὶ ἐπὶ ϕρονήσεως οὐ τῆς αὐτῆς οἶμαι δεόμεθα πρός τε τὸ ζῆν μόνον καὶ πρὸς τὸ ζῆν καλῶς.

πρὸς δὴ τούτοις, ὥσπερ ἐπὶ τῆς οὐσίας οὐχ ἡ αὐτὴ κτῆσις ἕνεκα τοῦ ζῆν καὶ τοῦ ζῆν εὐδαιμόνως τοῖς ἀνθρώποις, οὕτω καὶ περὶ ϕρονήσεως οὐ τῆς αὐτῆς οἶμαι δεόμεθα πρός τε τὸ ζῆν μόνον καὶ πρὸς τὸ ζῆν καλῶς.

46t/22 - 46t/26

1/6/55/40/1 - 1/6/55/43/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

93

49

οὐδὲν οὖν θεῖον ἢ μακάριον ὑπάρχει τοῖς ἀνθρώποις, πλὴν ἐκεῖνό γε μόνον ἄξιον σπουδῆς, ὅσον ἐστὶν ἐν ἡμῖν νοῦ καὶ ϕρονήσεως:

οὐδὲν οὖν θεῖον ἢ μα κάριον ὑπάρχει τοῖς ἀνθρώποις πλὴν ἐκεῖνό γε μόνον ἄξιον σπουδῆς ὅσον ἐστὶν ἐν ἡμῖν νοῦ καὶ ϕρονήσεως.

48t/9 - 48t/11

1/6/61/1/1 - 1/6/61/3/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

93

50

εἰ δὲ ταῦτ' ἐστὶν ἀληθῆ, πῶς οὐκ ἂν αἰσχύνοιτο δικαίως ὅστις ἡμῶν ἐξουσίας γενομένης ἐν μακάρων οἰκῆσαι νήσοις ἀδύνατος εἴη δι' ἑαυτόν

εἰ δὲ ταῦτ' ἐστὶν ἀληθῆ, πῶς οὐκ ἂν αἰσχύ νοιτο δικαίως ὅστις ἡμῶν ἐξουσίας γενομένης ἐν μακάρων οἰκῆσαι νήσοις, ἀδύνατος εἴη δι' ἑαυτόν.

53t/8 - 53t/10

1/6/58/34/1 - 1/6/58/36/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

93

51

ὥστε πάντες καθόσον αἰσθάνονται τοῦ ϕρονεῖν καὶ γεύεσθαι δύνανται τούτου τοῦ πράγματος, οὐδὲν οἴονται τἆλλα εἶναι, καὶ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν οὔτ' ἂν μεθύων οὔτε παιδίον οὐδ' ἂν εἷς ἡμῶν ὑπομείνειεν εἶναι διὰ τέλους τὸν βίον.

ὥστε πάντες καθ' ὅσον αἰσθάνονται καὶ γεύεσθαι δύνανται τούτου τοῦ πράγματος τοῦ ϕρονεῖν, οὐδὲν οἴονται τἆλλα εἶναι, καὶ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν οὔτ' ἂν μεθύων οὔτε παιδίον οὐδ' ἂν εἷς ὑπομείνειεν εἶναι διὰ τέλους τὸν βίον.

45t/21 - 45t/25

1/6/55/17/1 - 1/6/55/21/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

94

52

‘ὁ νοῦς γὰρ ἡμῶν ὁ θεός’, εἴτε Ἑρμότιμος εἴτε Ἀναξαγόρας εἶπε τοῦτο, καὶ ὅτι ‘ὁ θνητὸς αἰὼν μέρος ἔχει θεοῦ τινος’.

ὁ νοῦς γὰρ ἡμῶν ὁ θεός, εἴτε Ἑρμότιμος εἴτε Ἀναξαγόρας εἶπε τοῦτο, καὶ ὅτι ὁ θνητὸς αἰὼν μέρος ἔχει θεοῦ τινός.

48t/16 - 48t/18

1/6/61/8/1 - 1/6/61/10/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

94

53

γελοῖον οὖν ἤδη παντελῶς τὸ ζητεῖν ἀπὸ παντὸς ὠϕέλειαν ἑτέραν παρ' αὐτὸ τὸ πρᾶγμα, καὶ ‘τί οὖν ἡμῖν ὄϕελος

γελοῖον οὖν ἤδη παντελῶς τὸ ζητεῖν ἀπὸ παντὸς ὠϕέλειαν ἑτέραν παρ' αὐτὸ τὸ πρᾶγμα καὶ τί οὖν ἡμῖν ὄϕελος καὶ τί χρήσιμον ἐρωτᾶν.

52t/25 - 52t/27

1/6/58/27/1 - 1/6/58/29/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

94

54

ὅτι μὲν οὖν τὰς περὶ τῶν δικαίων καὶ τῶν συμϕερόντων, ἔτι δὲ περὶ ϕύσεώς τε καὶ τῆς ἄλλης ἀληθείας ἐπιστήμας δυνατοὶ λαβεῖν ἐσμεν, ῥᾴδιον ἐπιδεῖξαι.

ὅτι μὲν οὖν τὰς περὶ τῶν δικαίων καὶ τῶν συμϕερόντων, ἔτι δὲ περὶ ϕύσεώς τε καὶ τῆς ἄλλης ἀληθείας ἐπιστήμας δυνατοὶ λαβεῖν ἐσμέν, ῥᾴδιον ἐπιδεῖξαι.

37t/26 - 38t/3

1/6/52/58/1 - 1/6/52/60/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

95

55

τῶν γὰρ ὡρισμένων καὶ τεταγμένων ἐπιστήμη μᾶλλόν ἐστιν ἢ τῶν ἐναντίων, ἔτι δὲ τῶν αἰτίων ἢ τῶν ἀποβαινόντων.

τῶν γὰρ ὡρισμένων καὶ τεταγμένων ἐπιστήμη μᾶλλόν ἐστιν, ἔτι δὲ τῶν αἰτίων ἢ τῶν ἀποβαινόντων.

38t/5 - 38t/7

1/6/52/62/1 - 1/6/52/64/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

96

56

τὸ γὰρ μήτε μισθοῦ παρὰ τῶν ἀν θρώπων γινομένου τοῖς ϕιλοσοϕοῦσι, δι' ὃν συντόνως οὕτως ἂν διαπονήσειαν, πολύ τε προεμένους εἰς τὰς ἄλλας τέχνας ὅμως ἐξ ὀλίγου χρόνου θέοντας παρεληλυθέναι ταῖς ἀκριβείαις, σημεῖόν μοι δοκεῖ τῆς περὶ τὴν ϕιλοσοϕίαν εἶναι ῥᾳστώνης.

τὸ γὰρ μήτε μισθοῦ παρὰ τῶν ἀνθρώπων γινομένου τοῖς ϕιλοσοϕοῦσι, δι' ὃν συντόνως οὕτως ἂν διαπονήσειαν, πολύ τε προεμένους εἰς τὰς ἄλλας τέχνας ὅμως ἐξ ὀλίγου χρόνου θέοντας παρεληλυθέναι ταῖς ἀκριβείαις, σημεῖόν μοι δοκεῖ τῆς περὶ τὴν ϕιλοσοϕίαν εἶναι ῥᾳστώνης.

40t/15 - 40t/20

1/6/52/116/1 - 1/6/52/125/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

96

57

τίς ἂν οὖν εἰς ταῦτα βλέπων οἴοιτο εὐδαίμων εἶναι καὶ μακάριος, οἳ πρῶτον εὐθὺς ϕύσει συνέσταμεν, καθάπερ ϕασὶν οἱ τὰς τελετὰς λέγοντες, ὥσπερ ἂν ἐπὶ τιμωρίᾳ πάντες

τίς ἂν οὖν εἰς ταῦτα βλέπων οἴοιτο εὐδαίμων εἶναι καὶ μακάριος, οἳ πρῶτον εὐθὺς ϕύσει συνίσταμεν, καθάπερ ϕασὶν οἱ τὰς τελετὰς λέγοντες, ὥσπερ ἂν ἐπὶ τιμωρίᾳ πάντες.

47t/21 - 47t/24

1/6/60/1/1 - 1/6/60/4/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

96

58

ὥστε εἴπερ ψυχὴ μὲν σώματος ἄμεινον (ἀρχικώτερον γὰρ τὴν ϕύσιν ἐστί), περὶ δὲ σῶμα τέχναι καὶ ϕρονήσεις εἰσὶν ἰατρική τε καὶ γυμναστική (ταύτας γὰρ ἡμεῖς ἐπιστήμας τίθεμεν καὶ κεκτῆσθαί τινας αὐτάς ϕαμεν), δῆλον ὅτι καὶ περὶ ψυχὴν καὶ τὰς ψυχῆς ἀρετάς ἐστί τις ἐπιμέλεια καὶ τέχνη, καὶ δυνατοὶ λαβεῖν αὐτήν ἐσμεν, εἴπερ γε καὶ τῶν μετ' ἀγνοίας πλείονος καὶ γνῶναι χαλεπωτέρων.

ὥστε εἴπερ ψυχὴ μὲν σώματος ἄμεινον, ἀρχικώτερον γὰρ τὴν ϕύσιν ἐστί, περὶ δὲ σῶμα τέχναι καὶ ϕρονήσεις εἰσὶν ἰατρική τε καὶ γυμναστική, ταύτας γὰρ ἡμεῖς ἐπιστήμας τίθεμεν καὶ κεκτῆσθαί τινας αὐτάς ϕαμεν, δῆλον ὅτι καὶ περὶ ψυχὴν καὶ τὰς ψυχῆς ἀρετὰς ἔστι τις ἐπιμέλεια καὶ τέχνη καὶ δυνατοὶ λαβεῖν αὐτήν ἐσμεν, εἴπερ γε καὶ τῶν μετ' ἀγνοίας πλείονος καὶ γνῶναι χαλεπωτέρων.

38t/14 - 38t/22

1/6/52/70/1 - 1/6/52/76/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

97

59

ὥσπερ γὰρ τοὺς ἐν τῇ Τυρρηνίᾳ ϕασὶ βασανίζειν πολλάκις τοὺς ἁλισκομένους προσδεσμεύοντας κατ' ἀντικρὺ τοῖς ζῶσι νεκροὺς ἀντιπροσώπους ἕκαστον πρὸς ἕκαστον μέρος προσαρμόττοντας, οὕτως ἔοικεν ἡ ψυχὴ διατετάσθαι καὶ προσκεκολλῆσθαι πᾶσι τοῖς αἰσθητικοῖς τοῦ σώματος μέλεσιν.

ὥσπερ γὰρ τοὺς ἐν τῇ Τυρρηνίᾳ ϕασὶ βασανίζειν πολλάκις τοὺς ἁλισκομένους προσδεσμεύοντας πρὸς ἀντικρὺ τοῖς ζῶσι νεκροὺς ἀντιπροσώπους ἕκαστον πρὸς ἕκαστον μέρος προσαρμόττοντας, οὕτως ἔοικεν ἡ ψυχὴ διατετάσθαι καὶ προσκεκολλῆσθαι πᾶσι τοῖς αἰσθητικοῖς τοῦ σώματος μέλεσιν.

48t/3 - 48t/9

1/6/60/7/1 - 1/6/60/12/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

98

60

παντὶ δὴ οὖν τοῦτό γε πρόδηλον, ὡς οὐδεὶς ἂν ἕλοιτο ζῆν ἔχων τὴν μεγίστην ἀπ' ἀνθρώπων οὐσίαν καὶ δύναμιν, ἐξεστηκὼς μέντοι τοῦ ϕρονεῖν καὶ μαινόμενος, οὐδ' εἰ μέλλοι τὰς νεανικωτάτας ἡδονὰς † ζώειν χαίρων, ὥσπερ ἔνιοι τῶν παραϕρονούντων διάγουσιν.

παντὶ δὴ οὖν τοῦτό γε πρόδηλον ὡς οὐδεὶς ἂν ἕλοιτο ζῆν ἔχων τὴν μεγίστην ἀπ' ἀνθρώπων οὐσίαν καὶ δύναμιν, ἐξεστηκὼς μέντοι τοῦ ϕρονεῖν καὶ μαινόμενος, οὐδ' εἰ μέλλοι τὰς νεανικωτάτας ἡδονὰς ζώειν χαίρων, ὥσπερ ἔνιοι τῶν παραϕρονούντων διάγουσιν.

45t/6 - 45t/11

1/6/55/4/1 - 1/6/55/8/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

99

61

ἀεὶ γὰρ γνωριμώτερα τὰ πρότερα τῶν ὑστέρων καὶ τὰ βελτίω τὴν ϕύσιν τῶν χειρόνων.

ἀεὶ γὰρ γνωριμώτερα τὰ πρότερα τῶν ὑστέρων καὶ τὰ βελτίω τὴν ϕύσιν τῶν χειρόνων.

38t/3 - 38t/5

1/6/52/61/1 - 1/6/52/62/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

62

τὴν αὐτὴν γὰρ ἔχειν ἀναγκαῖον αὐτὰ πρὸς ἄλληλα διαϕοράν.

τὴν αὐτὴν γὰρ ἔχειν ἀναγκαῖον αὐτὰ πρὸς ἄλληλα διαϕοράν.

38t/9 - 38t/10

1/6/52/65/1 - 1/6/52/66/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

63

εἴτε γὰρ πῦρ εἴτ' ἀὴρ εἴτε ἀριθμὸς εἴτε ἄλλαι τινὲς ϕύσεις αἰτίαι καὶ πρῶται τῶν ἄλλων, ἀδύνατον τῶν ἄλλων τι γιγνώσκειν ἐκείνας ἀγνοοῦντας:

εἴτε γὰρ πῦρ εἴτ' ἀὴρ εἴτ' ἀριθμὸς εἴτ' ἄλλαι τινὲς ϕύσεις αἰτίαι καὶ πρῶται τῶν ἄλλων, ἀδύνατον τῶν ἄλλων τι γιγνώσκειν ἐκείνας ἀγνοοῦντας.

39t/4 - 39t/6

1/6/52/81/1 - 1/6/52/83/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

64

πῶς γὰρ ἄν τις ἢ λόγον γνωρίζοι συλλαβὰς ἀγνοῶν, ἢ ταύτας ἐπίσταιτο μηδὲν τῶν στοιχείων εἰδώς

πῶς γὰρ ἄν τις ἢ λόγον γνωρίζοι συλλαβὰς ἀγνοῶν ἢ ταύτας ἐπίσταιτο μηδὲν τῶν στοιχείων εἰδώς

39t/7 - 39t/8

1/6/52/83/1 - 1/6/52/85/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

65

πάντες γὰρ ὁμολογοῦμεν ὅτι δεῖ μὲν τὸν σπουδαιότατον ἄρχειν καὶ τὸν τὴν ϕύσιν κράτιστον, τὸν δὲ νόμον ἄρχοντα καὶ κύριον εἶναι μόνον:

πάντες γὰρ ὁμολογοῦμεν ὅτι δεῖ μὲν τὸν σπουδαιότατον ἄρχειν καὶ τὸν τὴν ϕύσιν κράτιστον, τὸν δὲ νόμον ἄρχοντα καὶ κύριον εἶναι μόνον:

39t/13 - 39t/15

1/6/52/90/1 - 1/6/52/92/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

66

οὗτος δὲ ϕρόνησίς τις καὶ λόγος ἀπὸ ϕρονήσεώς ἐστιν.

οὗτος δὲ ϕρόνησίς τις καὶ λόγος ἀπὸ ϕρονήσεώς ἐστιν.

39t/15 - 39t/16

1/6/52/92/1 - 1/6/52/93/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

67

ὅσα γὰρ ἂν οὗτος ἕλοιτο κατὰ τὴν ἐπιστήμην αἱρούμενος, ταῦτ' ἐστὶν ἀγαθά, καὶ κακὰ δὲ τὰ ἐναντία τούτοις.

ὅσα γὰρ ἂν οὗτος ἕλοιτο κατὰ τὴν ἐπιστήμην αἱρούμενος, ταῦτ' ἐστὶν ἀγαθά, καὶ κακὰ δὲ τὰ ἐναντία τούτοις.

39t/18 - 39t/20

1/6/52/94/1 - 1/6/52/96/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

68

ἐπεὶ δὲ πάντες αἱροῦνται μάλιστα τὰ κατὰ τὰς οἰκείας ἕξεις (τὸ μὲν γὰρ δικαίως ζῆν ὁ δίκαιος, τὸ δὲ κατὰ τὴν ἀνδρείαν ὁ τὴν ἀνδρείαν ἔχων, ὁ δὲ σώϕρων τὸ σωϕρονεῖν ὁμοίως), δῆλον ὅτι καὶ τὸ ϕρονεῖν ὁ ϕρόνιμος αἱρήσεται πάντων μάλιστα:

ἐπεὶ δὲ πάντες αἱροῦνται μάλιστα τὰ κατὰ τὰς οἰκείας ἕξεις, τὸ μὲν γὰρ δικαίως ζῆν ὁ δίκαιος, τὸ δὲ κατὰ τὴν ἀνδρείαν ὁ τὴν ἀνδρείαν ἔχων, ὁ δὲ σώϕρων τὸ σωϕρονεῖν, ὁμοίως δῆλον ὅτι καὶ τὸ ϕρονεῖν ὁ ϕρόνιμος αἱρήσεται πάντων μάλιστα:

39t/20 - 39t/24

1/6/52/96/1 - 1/6/52/100/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

69

τοῦτο γὰρ ἔργον ταύτης τῆς δυνάμεως.

τοῦτο γὰρ ἔργον ταύτης τῆς δυνάμεως.

39t/25 - 39t/25

1/6/52/100/1 - 1/6/52/101/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

70

ὥστε ϕανερὸν ὅτι κατὰ τὴν κυριωτάτην κρίσιν κράτιστόν ἐστι τῶν ἀγαθῶν ἡ ϕρόνησις.

ὥστε ϕανερὸν ὅτι κατὰ τὴν κυριωτάτην κρίσιν κράτιστόν ἐστι τῶν ἀγαθῶν ἡ ϕρόνησις.

39t/25 - 40t/1

1/6/52/101/1 - 1/6/52/103/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

71

πονεῖν γὰρ οὐδεὶς ἐθέλει πολὺν χρόνον.

πονεῖν γὰρ οὐδεὶς ἐθέλει πολὺν χρόνον.

40t/23 - 40t/24

1/6/52/131/1 - 1/6/52/132/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

72

οὐκοῦν ἀποδέδεικται καὶ ὅτι δυνατὸν καὶ διότι μέγιστον τῶν ἀγαθῶν καὶ κτήσασθαι ῥᾴδιον ἡ ϕιλοσοϕία, ὥστε πάντων ἕνεκα προθύμως αὐτῆς ἀντιλαμβάνεσθαι ἄξιον.

οὐκοῦν ἀποδέδεικται καὶ ὅτι δυνατὸν καὶ διότι μέγιστον τῶν ἀγαθῶν καὶ κτήσασθαι ῥᾴδιον ἡ ϕιλοσοϕία, ὥστε πάντων ἕνεκα προθύμως αὐτῆς ἀντιλαμβάνεσθαι ἄξιον.

41t/2 - 41t/5

1/6/52/138/1 - 1/6/52/140/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

73

οὐκοῦν ἀϕροσύνην, ὡς ἔοικε, μάλιστα πάντες ϕεύγουσιν.

οὐκοῦν ἀϕροσύνην, ὡς ἔοικε, μάλιστα πάντες ϕεύγουσιν.

45t/11 - 45t/12

1/6/55/8/1 - 1/6/55/9/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

74

οὐδὲν γὰρ ὄϕελος οὐδὲ τῶν ἄλλων ἀγαθῶν.

οὐδὲν γὰρ ὄϕελος οὐδὲ τῶν ἄλλων ἀγαθῶν.

45t/20 - 45t/20

1/6/55/16/1 - 1/6/55/17/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

75

διαϕέρει γὰρ οὐδενὶ τῶν ἄλλων τὸ καθεύδειν καὶ τὸ ἐγρηγορέναι πλὴν τῷ τὴν ψυχὴν τότε μὲν πολλάκις ἀληθεύειν, καθεύδοντος δὲ ἀεὶ διεψεῦσθαι:

διαϕέρει γὰρ οὐδενὶ τῶν ἄλλων τὸ καθεύδειν καὶ τὸ ἐγρηγορέναι πλὴν τῷ τὴν ψυχὴν τότε μὲν πολλάκις ἀληθεύειν, καθεύδοντος δὲ ἀεὶ διεψεῦσθαι:

46t/4 - 46t/6

1/6/55/24/1 - 1/6/55/26/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

76

τὸ γὰρ τῶν ἐνυπνίων εἴδωλόν ἐστι καὶ ψεῦδος ἅπαν.

τὸ γὰρ τῶν ἐνυπνίων εἴδωλόν ἐστι καὶ ψεῦδος ἅπαν.

46t/6 - 46t/7

1/6/55/26/1 - 1/6/55/27/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

77

ϕεύγει γὰρ ἃ μὴ γιγνώσκει, τὸ σκοτῶδες καὶ τὸ μὴ δῆλον, ϕύσει δὲ διώκει τὸ ϕανερὸν καὶ τὸ γνωστόν.

ϕεύγει γὰρ ἃ μὴ γιγνώσκει, τὸ σκοτῶδες καὶ τὸ μὴ δῆλον, ϕύσει δὲ διώκει τὸ ϕανερὸν καὶ τὸ γνωστόν.

46t/9 - 46t/11

1/6/55/29/1 - 1/6/55/31/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

78

εὑρήσει γὰρ τὰ δοκοῦντα εἶναι μεγάλα τοῖς ἀνθρώποις πάντα ὄντα σκιαγραϕίαν.

εὑρήσει γὰρ τὰ δοκοῦντα εἶναι μεγάλα τοῖς ἀνθρώποις πάντα ὄντα σκιαγραϕίαν.

47t/6 - 47t/8

1/6/59/4/1 - 1/6/59/5/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

79

τιμαὶ δὲ καὶ δόξαι τὰ ζηλούμενα μᾶλλον τῶν λοιπῶν ἀδιηγήτου γέμει ϕλυαρίας:

τιμαὶ δὲ καὶ δόξαι τὰ ζηλούμενα μᾶλλον τῶν λοιπῶν ἀδιηγήτου γέμει ϕλυαρίας.

47t/16 - 47t/17

1/6/59/18/1 - 1/6/59/19/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

80

τῷ γὰρ καθορῶντι τῶν ἀιδίων τι ἠλίθιον περὶ ταῦτα σπουδάζειν.

τῷ γὰρ καθορῶντι τῶν ἀιδίων τι ἠλίθιον περὶ ταῦτα σπουδάζειν.

47t/17 - 47t/18

1/6/59/19/1 - 1/6/59/20/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

81

τί δ' ἐστὶ μακρὸν ἢ τί πολυχρόνιον τῶν ἀνθρωπίνων

τί δ' ἐστὶ μακρὸν ἢ τί πολυχρόνιον τῶν ἀνθρωπίνων

47t/18 - 47t/19

1/6/59/20/1 - 1/6/59/21/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

82

ἀλλὰ διὰ τὴν ἡμετέραν ἀσθένειαν, οἶμαι, καὶ βίου βραχύτητα καὶ τοῦτο ϕαίνεται πολύ.

ἀλλὰ διὰ τὴν ἡμετέραν ἀσθένειαν οἶμαι καὶ βίου βραχύτητα καὶ τοῦτο ϕαίνεται πολύ.

47t/19 - 47t/21

1/6/59/21/1 - 1/6/59/22/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

83

τοῦτο γὰρ μόνον ἔοικεν εἶναι τῶν ἡμετέρων ἀθάνατον καὶ μόνον θεῖον.

τοῦτο γὰρ μόνον ἔοικεν εἶναι τῶν ἡμετέρων ἀθάνατον καὶ μόνον θεῖον.

48t/11 - 48t/13

1/6/61/3/1 - 1/6/61/4/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

84

καὶ παρὰ τὸ τῆς τοιαύτης δυνάμεως δύνασθαι κοινωνεῖν, καίπερ ὢν ὁ βίος ἄθλιος ϕύσει καὶ χαλεπός, ὅμως οὕτως ᾠκονόμηται χαριέντως, ὥστε δοκεῖν πρὸς τὰ ἄλλα θεὸν εἶναι τὸν ἄνθρωπον.

καὶ παρὰ τὸ τῆς τοιαύτης δυνάμεως δύνασθαι κοινωνεῖν, καίπερ ὢν ὁ βίος ἄθλιος ϕύσει καὶ χαλεπός, ὅμως οὕτως ᾠκονόμηται χαριέντως ὥστε δοκεῖν πρὸς τὰ ἄλλα θεὸν εἶναι τὸν ἄνθρωπον.

48t/13 - 48t/16

1/6/61/5/1 - 1/6/61/8/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

85

ἢ ϕιλοσοϕητέον οὖν ἢ χαίρειν εἰποῦσι τῷ ζῆν ἀπιτέον ἐντεῦθεν, ὡς τὰ ἄλλα γε πάντα ϕλυαρία τις ἔοικεν εἶναι πολλὴ καὶ λῆρος.

ἢ ϕιλοσοϕητέον οὖν ἢ χαίρειν εἰποῦσι τῷ ζῆν ἀπιτέον ἐντεῦθεν, ὡς τὰ ἄλλα γε πάντα ϕλυαρία τις ἔοικεν εἶναι πολλὴ καὶ λῆρος.

48t/18 - 48t/21

1/6/61/20/1 - 1/6/61/22/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

86

τὰ μὲν γὰρ δι' ἕτερον ἀγαπώμενα τῶν πραγμάτων, ὧν ἄνευ ζῆν ἀδύνατον, ἀναγκαῖα καὶ συναίτια λεκτέον, ὅσα δὲ δι' αὑτά, κἂν ἀποβαίνῃ μηδὲν ἕτερον, ἀγαθὰ κυρίως:

τὰ μὲν γὰρ δι' ἕτερον ἀγαπώμενα τῶν πραγμάτων ὧν ἄνευ ζῆν ἀδύνατον, ἀναγκαῖα καὶ συναίτια λεκτέον, ὅσα δὲ δι' αὑτά, κἂν ἀποβαίνῃ μηδὲν ἕτερον, ἀγαθὰ κυρίως.

52t/20 - 52t/23

1/6/58/22/1 - 1/6/58/25/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

87

ἐκεῖ γὰρ οὐδενὸς χρεία οὐδὲ τῶν ἄλλων τινὸς ὄϕελος ἂν γένοιτο, μόνον δὲ καταλείπεται τὸ διανοεῖσθαι καὶ θεωρεῖν, ὅνπερ καὶ νῦν ἐλεύθερόν ϕαμεν βίον εἶναι.

ἐκεῖ γὰρ οὐδενὸς χρεία οὐδὲ τῶν ἄλλων τινὸς ὄϕελος ἂν γένοιτο, μόνον δὲ καταλείπεται τὸ διανοεῖσθαι καὶ θεωρεῖν, ὅνπερ καὶ νῦν ἐλεύθερόν ϕαμεν βίον εἶναι.

53t/5 - 53t/7

1/6/58/31/1 - 1/6/58/34/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

88

οὐκοῦν οὐ μεμπτὸς ὁ μισθός ἐστι τῆς ἐπιστήμης τοῖς ἀνθρώποις, οὐδὲ μικρὸν τὸ γιγνόμενον ἀπ' αὐτῆς ἀγαθόν.

οὐκοῦν οὐ μεμπτὸς ὁ μισθός ἐστι τῆς ἐπιστήμης τοῖς ἀνθρώποις οὐδὲ μικρὸν τὸ γιγνόμενον ἀπ' αὐτῆς ἀγαθόν.

53t/10 - 53t/12

1/6/58/36/1 - 1/6/58/38/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

89

οὐδὲν οὖν δεινόν, ἂν μὴ ϕαίνηται χρησίμη οὖσα μηδ' ὠϕέλιμος:

οὐδὲν οὖν δεινόν, ἂν μὴ ϕαίνηται χρησίμη οὖσα μηδ' ὠϕέλιμος:

53t/15 - 53t/16

1/6/58/41/1 - 1/6/58/42/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

90

οὐ γὰρ ὠϕέλιμον ἀλλ' ἀγαθὴν αὐτὴν εἶναί ϕαμεν, οὐδὲ δι' ἕτερον ἀλλὰ δι' ἑαυτὴν αἱρεῖσθαι αὐτὴν προσήκει.

οὐ γὰρ ὠϕέλιμον ἀλλ' ἀγαθὴν αὐτὴν εἶναί ϕαμεν, οὐδὲ δι' ἕτερον ἀλλὰ δι' ἑαυτὴν αἱρεῖσθαι αὐτὴν προσήκει.

53t/16 - 53t/18

1/6/58/42/1 - 1/6/58/44/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

91

οὐ γὰρ δήπου ἐπὶ μὲν ἀνθρώπους μιμουμένους γύναια καὶ δούλους, τοὺς δὲ μαχομένους καὶ θέοντας, δεῖ πορεύεσθαι μετὰ πολλῆς σπουδῆς ἕνεκα τοῦ θεάσασθαι αὐτούς, τὴν δὲ τῶν ὄντων ϕύσιν καὶ τὴν ἀλήθειαν οὐκ οἴεσθαι δεῖν θεωρεῖν ἀμισθί.

οὐ γὰρ δήπου ἐπὶ μὲν ἀνθρώπους τοὺς μὲν μιμουμένους γύναια καὶ δούλους τοὺς δὲ μαχομένους καὶ θέοντας δεῖ πορεύεσθαι μετὰ πολλῆς σπουδῆς ἕνεκα τοῦ θεάσασθαι αὐτούς, τὴν δὲ τῶν ὄντων ϕύσιν καὶ τὴν ἀλήθειαν οὐκ οἴεσθαι δεῖν θεωρεῖν ἀμισθί.

54t/1 - 54t/5

1/6/58/50/1 - 1/6/58/55/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Fragmenta varia, ed. V. Rose, Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Leipzig: Teubner, 1886

100

92

παραπλησίως δὲ καὶ τῶν ζῴων τὰ μὲν δι' αὑτῶν ἅπασαν ἀπολαμβάνει τὴν ϕύσιν, ἄνθρωπος δὲ πολλῶν δεῖται τεχνῶν πρὸς σωτηρίαν κατά τε τὴν πρώτην γένεσιν καὶ πάλιν κατὰ τὴν ὑστέραν τροϕήν.

Οὕτω καὶ τῶν ζῴων τὰ μὲν ἀπὸ ζῴων γίνεται κατὰ συγγένειαν τῆς μορϕῆς, τὰ δ' αὐτόματα καὶ οὐκ ἀπὸ συγγενῶν, καὶ τούτων τὰ μὲν ἐκ γῆς σηπομένης καὶ ϕυτῶν, ὥσπερ πολλὰ συμβαίνει τῶν ἐντόμων, τὰ δ' ἐν τοῖς ζῴοις αὐτοῖς ἐκ τῶν τοῖς μορίοις περιττωμάτων.

50t/8 - 50t/12

69/539a/21/ - 69/539a/25/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Historia animalium, ed. P. Louis, Aristote. Histoire des animaux, vols. 1-3. Paris: Les Belles Lettres, 1:1964 2:1968 3:1969: 1:1-157 2:1-155 3:1-145, 156-175. Lib. 1-4 (486a5-538b23): vol. 1. Lib. 5-7 (538b28-588a12): vol. 2. Lib. 8-10 (588a16-633b8, 633b12-638b36): vol. 3. (Cod: 97,577: Nat. Hist.)

21

93

ἀλλὰ μὴν ἀγαθοί γέ ἐσμεν καὶ ἡμεῖς καὶ τὰ ἄλλα πάντα, ὅσα ἀγαθά ἐστιν, ἀρετῆς τινος παραγενομένης.

οἱ γὰρ ὄρνιθες ἐντὸς ἔχουσι τοὺς ὄρ χεις, καὶ τὰ ἄλλα πάντα ὅσα ᾠοτοκεῖ πόδας ἔχοντα.

88t/14 - 88t/16

69/541a/33/ - 69/541a/1/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Historia animalium, ed. P. Louis, Aristote. Histoire des animaux, vols. 1-3. Paris: Les Belles Lettres, 1:1964 2:1968 3:1969: 1:1-157 2:1-155 3:1-145, 156-175. Lib. 1-4 (486a5-538b23): vol. 1. Lib. 5-7 (538b28-588a12): vol. 2. Lib. 8-10 (588a16-633b8, 633b12-638b36): vol. 3. (Cod: 97,577: Nat. Hist.)

31

94

χωριζόμενα δὲ ϕρονή σεως καὶ ἀλλαττόμενα ἀντὶ ἀλλήλων σκιαγραϕία τίς ἐστιν ἡ τοιαύτη ἀρετὴ καὶ τῷ ὄντι ἀνδραποδώδης τε καὶ οὐδὲν ὑγιὲς οὐδὲ ἀληθὲς ἔχει, τὸ δὲ ἀληθὲς τῷ ὄντι ἐστὶ κάθαρσίς τις τῶν τοιούτων πάντων, καὶ ἡ σωϕροσύνη καὶ ἡ δικαιοσύνη καὶ ἡ ἀνδρεία καὶ αὐτὴ ἡ ϕρόνησις μὴ καθαρμός τις ᾖ.

εἴπερ γὰρ ἡ δικαιοσύνη καὶ ἡ ἀνδρεία καὶ αἱ ἄλλαι ἀρεταί, διότι τῶν καλῶν πρακτικαί, καὶ ἐπαινεταὶ εἰσίν, δῆλον ὡς καὶ ἡ ϕρόνησις τῶν ἐπαινετῶν ἄν τι εἴη καὶ τῶν ἐν ἀρετῆς τάξει ὄντων.

67t/2 - 67t/8

1/34/27a/3/ - 1/34/27a/7/(Schema:Book/cha/er/sec/io/lie )

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Magna moralia, ed. F. Susemihl, Aristotle, vol. 18 (ed. G.C. Armstrong). Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1935 (repr. 1969): 446-684 (1181a23-1213b30). (Cod: 24,131: Phil.)

19

95

εἰ τοίνυν τὸν τοιοῦτον λόγον περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν ὄντα καὶ καλῶν καὶ αἰσχρῶν οὐχ οἷόν τε ἄλλως μαθεῖν καὶ γνόντα τελεώσασθαι, εἰ μή τις τελέως ϕιλοσοϕήσειε, τούτων ἕνεκα ϕιλοσοϕίαν ἀσκητέον πάντων μάλιστα τῶν ἀνθρωπίνων ἐπιτηδευμάτων.

ἐν μὲν γὰρ ταῖς ἄλλαις τέχναις, καὶ ταῖς βαναύσοις, οἷον ἐν τεκτονικῇ καὶ σκυτικῇ, διότι βέλτιον ἢ χεῖρον λέγεσθαι πάντα, τὰς δὲ μαθηματικὰς οὐθένα ποιεῖσθαι λόγον περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν.

104t/20 - 104t/25

2/17/996a/33/ - 2/17/997a/1/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Metaphysica, ed. W.D. Ross, Aristotle's metaphysics, 2 vols. Oxford: Clarendon Press, 1924 (repr. 1970 of 1953 corr. edn.]): 1:980a21-1028a6 2:1028a10-1093b29. (Cod: 80,635: Phil.)

17

96

εἰ δὴ ταῦτα οὕτως ἔχει, καὶ ὁ βίος θειότερός τε εἶναι καὶ εὐδαιμονέστερος ϕαίνεται τῶν ἐν ϕιλοσοϕίᾳ διαγόντων, οὐδὲν ἄλλο χρὴ πράττειν ἢ ϕιλοσοϕίας ἀντιλαμβάνεσθαι γενναίως.

εἰ δὴ ταῦτα οὕτως ἔχει, ϕανερὸν ὅτι ἡ τελευταία διαϕορὰ ἡ οὐσία τοῦ πράγματος ἔσται καὶ ὁ ὁρισμός, εἴπερ μὴ δεῖ πολλάκις ταὐτὰ λέγειν ἐν τοῖς ὅροις:

77t/25 - 77t/28

2/17/1038a/18/1 - 2/17/1038a/21/1

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Metaphysica, ed. W.D. Ross, Aristotle's metaphysics, 2 vols. Oxford: Clarendon Press, 1924 (repr. 1970 of 1953 corr. edn.]): 1:980a21-1028a6 2:1028a10-1093b29. (Cod: 80,635: Phil.)

31

97

ϕρόνησις οὖν, ὡς ἔοικε, καὶ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον ϕαίνεται τὸ πάντων αἱρετώτατον οὐ δι' ἕτερόν τι τῶν συμβαινόντων, ὡς μαρτυροῦσιν αἱ κοιναὶ ἔννοιαι.

ὥστε καὶ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον ἤτοι εὐθὺς τὸ κινού μενον ὑπὸ τοῦ αὑτὸ κινοῦντος κινεῖται, ἢ ἔρχεταί ποτε εἰς τὸ τοιοῦτον.

45t/15 - 45t/18

2/17/257a/1/ - 2/17/257a/3/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Physica, ed. W.D. Ross, Aristotelis physica. Oxford: Clarendon Press, 1950 (repr. 1966 (1st edn. corr.)): 184a10-267b26. (Cod: 57,057: Nat. Hist., Phil.)

27

98

εἰ τοίνυν ἡ τέχνη μιμεῖται τὴν ϕύσιν, ἀπὸ ταύτης ἠκολούθηκε καὶ ταῖς τέχναις τὸ τὴν γένεσιν ἅπασαν ἕνεκά του γίγνεσθαι.

εἰ δὲ ἡ τέχνη μιμεῖται τὴν ϕύσιν, τῆς δὲ αὐτῆς ἐπιστήμης εἰδέναι τὸ εἶδος καὶ τὴν ὕλην μέχρι του (οἷον ἰατροῦ ὑγίειαν καὶ χολὴν καὶ ϕλέγμα, ἐν οἷς ἡ ὑγίεια, ὁμοίως δὲ καὶ οἰκοδόμου τό τε εἶδος τῆς οἰκίας καὶ τὴν ὕλην, ὅτι πλίνθοι καὶ ξύλα:

50t/12 - 50t/14

2/17/194a/21/ - 2/17/194a/25/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Physica, ed. W.D. Ross, Aristotelis physica. Oxford: Clarendon Press, 1950 (repr. 1966 (1st edn. corr.)): 184a10-267b26. (Cod: 57,057: Nat. Hist., Phil.)

35

99

ὥστε πάντες καθόσον αἰσθάνονται τοῦ ϕρονεῖν καὶ γεύεσθαι δύνανται τούτου τοῦ πράγματος, οὐδὲν οἴονται τἆλλα εἶναι, καὶ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν οὔτ' ἂν μεθύων οὔτε παιδίον οὐδ' ἂν εἷς ἡμῶν ὑπομείνειεν εἶναι διὰ τέλους τὸν βίον.

καὶ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν, ὅταν μὴ κατὰ τὴν ὑπόληψιν ἣν ἑκάτεροι τυγχάνουσιν ἔχοντες μετέχωσι τῆς πολιτείας, στασιάζουσιν.

45t/21 - 45t/25

2/17/1301a/37/ - 2/17/1301a/39/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Politica, ed. W.D. Ross, Aristotelis politica. Oxford: Clarendon Press, 1957 (repr. 1964): 1-269 (1252a1-1342b34). (Cod: 67,723: Phil.)

21

100

καλῶς ἄρα κατά γε τοῦτον τὸν λόγον Πυθαγόρας εἴρηκεν ὡς ἐπὶ τὸ γνῶναί τε καὶ θεωρῆσαι πᾶς ἄνθρωπος ὑπὸ τοῦ θεοῦ συνέστηκεν.

ἔτι κατά γε τοῦτον τὸν λόγον πᾶν ἀγαθὸν πρὸς πᾶν ἂν εἴη συμβλητόν.

52t/6 - 52t/8

2/17/1283a/3/ - 2/17/1283a/4/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Politica, ed. W.D. Ross, Aristotelis politica. Oxford: Clarendon Press, 1957 (repr. 1964): 1-269 (1252a1-1342b34). (Cod: 67,723: Phil.)

29

101

τοῖς μὲν οὖν πολλοῖς πολλὴ συγγνώμη τοῦτο πράττειν (εὔχονται μὲν γὰρ εὐδαιμονεῖν, ἀγαπῶσι δὲ κἂν μόνον δύνωνται ζῆν), ὅστις δὲ οἴεται μὴ πάντα τρόπον ὑπομένειν αὐτὸ δεῖν, καταγέλαστον ἤδη τὸ μὴ πάντα πόνον ὑπομένειν καὶ πᾶσαν σπουδὴν σπουδάζειν ὅπως κτήσηται ταύτην τὴν ϕρόνησιν ἥτις γνώσεται τὴν ἀλήθειαν.

τοῖς μὲν οὖν πολλοῖς πολλὴ συγγνώμη τοῦτο πράτ τειν:

46t/26 - 47t/4

2/17/103/4/ - 2/17/103/5/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

28

102

οὐκοῦν τό γε χρῆσθαι παντὶ τοῦτ' ἐστίν, ὅταν εἰ μὲν ἑνὸς ἡ δύναμίς ἐστι, τοῦτο αὐτὸ πράττῃ τις, εἰ δὲ πλειόνων τὸν ἀριθμόν, ὃ ἂν τούτων τὸ βέλτιστον, οἷον αὐλοῖς, ἤτοι μόνον ὅταν αὐλῇ χρῆταί τις ἢ μάλιστα:

ἤτοι μόνον ὅταν αὐλῇ χρῆταί τις ἢ μάλιστα:

57t/23 - 57t/27

2/17/84/3/ - 2/17/84/4/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

37

103

ὡς αἰσθήσεσί γε καὶ ὁρμαῖς πολλῶν ἤδη ζῴων τῆς ἀκριβείας καὶ τῆς ἰσχύος λείπεται ἄνθρωπος, καὶ μόνον τοῦτο ὄντως ἀγαθὸν ἀναϕαίρετον, ὃ δὴ περιέχειν συγχωροῦσι τὴν τοῦ ἀγαθοῦ ἔννοιαν, οὐδαμῶς μὲν τοῖς τυχηροῖς ὑποτάττοντος ἑαυτὸν κατὰ τοῦτον τὸν βίον τοῦ σπουδαίου, ἀπὸ δὲ τῶν ὑποχειρίων τῇ τύχῃ μάλιστα δὴ πάντων ἑαυτὸν ἐλευθερώσαντος.

λόγου μὲν γὰρ καὶ ϕρονήσεως μικρά τινα καὶ ἐν ἐκείνοις αἰθύγματα, σοϕίας δὲ θεωρητικῆς ταῦτα μὲν παντελῶς ἄμοιρα, [μόνοις δὲ μέτεστι † θεοῖς,] ὡς αἰσθήσεσί γε καὶ ὁρμαῖς πολλῶν ἤδη ζῴων τῆς ἀκριβείας καὶ τῆς ἰσχύος λείπεται ἄνθρωπος.

01.11.18

2/17/29/2/ - 2/17/29/6/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

38

104

τοῖς μὲν οὖν πολλοῖς πολλὴ συγγνώμη τοῦτο πράττειν (εὔχονται μὲν γὰρ εὐδαιμονεῖν, ἀγαπῶσι δὲ κἂν μόνον δύνωνται ζῆν), ὅστις δὲ οἴεται μὴ πάντα τρόπον ὑπομένειν αὐτὸ δεῖν, καταγέλαστον ἤδη τὸ μὴ πάντα πόνον ὑπομένειν καὶ πᾶσαν σπουδὴν σπουδάζειν ὅπως κτήσηται ταύτην τὴν ϕρόνησιν ἥτις γνώσεται τὴν ἀλήθειαν.

εὔχονται μὲν γὰρ εὐδαιμονεῖν, ἀγαπῶσι δὲ κἂν μόνον δύνωνται ζῆν:

46t/26 - 47t/4

2/17/103/5/ - 2/17/103/5/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

39

105

ἀρετὴ γάρ ἐστι τὸ κυριώτατον τῶν ἐν ἡμῖν, ἥδιστόν τε πάντων ἐστὶν ὡς ἓν πρὸς ἓν ἡ ϕρόνησις, ὁμοίως δὲ κἂν ταῦτα πάντα ταὐτὰ ϕῆ τις εἶναι τὴν εὐδαιμονίαν, ὁριστέον ἐστὶ τὸ ϕρονεῖν.

ὁμοίως δὲ κἂν ταῦτα πάντα ταὐτὰ ϕῇ τις εἶναι τῇ εὐδαιμονίᾳ, ὁριστέον ἐστὶ τῷ ϕρονεῖν.

60t/4 - 60t/7

2/17/95/4/ - 2/17/95/6/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

48

106

εἰ γὰρ ἔσται ποιητική, ἑτέρα ἑτέρων ἔσται, ὥσπερ οἰκοδομικὴ οἰκίας, ἥτις οὐκ ἔστι μέρος τῆς οἰκίας, ἡ μέντοι ϕρόνησις μόριον τῆς ἀρετῆς ἐστι καὶ τῆς εὐδαιμονίας:

ἡ μέντοι ϕρόνησις μόριον τῆς ἀρετῆς ἐστι καὶ τῆς εὐδαιμονίας:

43t/10 - 43t/13

2/17/68/5/ - 2/17/68/6/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

58

107

Καὶ περὶ μὲν ὠϕελείας καὶ μεγέθους τοῦ πράγματος ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαι νομίζω, διότι δὲ πολλῷ ῥᾴστη τῶν ἄλλων ἀγαθῶν ἡ κτῆσις αὐτῆς, ἐκ τῶνδε πεισθείη τις ἄν.

Καὶ περὶ μὲν ὠϕελείας καὶ μεγέθους τοῦ πράγματος ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαι νομίζω:

40t/12 - 40t/15

2/17/54/1/ - 2/17/54/2/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

59

108

Πρὸς δὴ τούτοις, ὥσπερ ἐπὶ τῆς οὐσίας οὐχ ἡ αὐτὴ κτῆσις ἕνεκα τοῦ ζῆν καὶ τοῦ ζῆν εὐδαιμόνως τοῖς ἀνθρώποις, οὕτως καὶ ἐπὶ ϕρονήσεως οὐ τῆς αὐτῆς οἶμαι δεόμεθα πρός τε τὸ ζῆν μόνον καὶ πρὸς τὸ ζῆν καλῶς.

οὐ τῆς αὐτῆς, οἶμαι, δεόμεθα πρός τε τὸ ζῆν μόνον καὶ πρὸς τὸ ζῆν καλῶς.

46t/22 - 46t/26

2/17/103/3/ - 2/17/103/4/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

60

109

οὐκοῦν εἰ τὸ ζῆν μέν ἐστιν αἱρετὸν διὰ τὴν αἴσθησιν ἡ δ' αἴσθησις γνῶσίς τις, καὶ διὰ τὸ γνωρίζειν αὐτῇ δύνασθαι τὴν ψυχὴν αἱρούμεθα, πάλαι δὲ εἴπομεν ὅτιπερ δυοῖν ἀεὶ μᾶλλον αἱρετὸν ᾧ μᾶλλον ὑπάρχει ταὐτόν, τῶν μὲν αἰσθήσεων τὴν ὄψιν ἀνάγκη μάλιστα αἱρετὴν εἶναι καὶ τιμίαν, ταύτης δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἁπασῶν αἱρετωτέρα καὶ τοῦ ζῆν ἐστιν ἡ ϕρόνησις κυριωτέρα τῆς ἀληθείας:

τῶν μὲν αἰσθήσεων τὴν ὄψιν ἀνάγκη μάλισθ' αἱρετὴν εἶναι καὶ τιμίαν, ταύτης δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἁπασῶν αἱρετωτέρα καὶ <αὐτοῦ> τοῦ ζῆν ἐστιν ἡ ϕρόνησις, κυριωτέρα τῆς ἀληθείας <οὖσα>:

44t/17 - 44t/25

2/17/77/2/ - 2/17/77/4/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

61

110

ὡς ‘τοῦ θεάσασθαι [τὰ περὶ] τὸν οὐ ρανὸν καὶ <τὰ> περὶ αὐτὸν ἄστρα τε καὶ σελήνην καὶ ἥλιον’, ὡς τῶν ἄλλων γε πάντων οὐδενὸς ἀξίων ὄντων.

Καὶ Ἀναξαγόραν δέ ϕασιν εἰπεῖν ἐρωτηθέντα τίνος ἂν ἕνεκα ἕλοιτο γενέσθαι τις καὶ ζῆν, ἀποκρίνασθαι πρὸς τὴν ἐρώτησιν ὡς ‘Τοῦ θεάσασθαι [τὰ περὶ] τὸν οὐρανὸν καὶ <τὰ> περὶ αὐτὸν ἄστρα τε καὶ σελήνην καὶ ἥλιον’, ὡς τῶν ἄλλων γε πάντων οὐδενὸς ἀξίων ὄντων.

51t/13 - 51t/15

2/17/19/1/ - 2/17/19/4/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

62

111

καὶ Ἀναξαγόραν δέ ϕασιν εἰπεῖν ἐρωτηθέντα τίνος ἂν ἕνεκα ἕλοιτο γενέσθαι τις καὶ ζῆν, ἀποκρίνασθαι πρὸς τὴν ἐρώτησιν:

Καὶ Ἀναξαγόραν δέ ϕασιν εἰπεῖν ἐρωτηθέντα τίνος ἂν ἕνεκα ἕλοιτο γενέσθαι τις καὶ ζῆν, ἀποκρίνασθαι πρὸς τὴν ἐρώτησιν ὡς ‘Τοῦ θεάσασθαι [τὰ περὶ] τὸν οὐρανὸν καὶ <τὰ> περὶ αὐτὸν ἄστρα τε καὶ σελήνην καὶ ἥλιον’, ὡς τῶν ἄλλων γε πάντων οὐδενὸς ἀξίων ὄντων.

51t/11 - 51t/13

2/17/19/1/ - 2/17/19/4/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

63

112

τοῦτο γὰρ ὕστατον ὁρῶμεν γιγνόμενον ϕύσει τοῖς ἀνθρώποις, διὸ καὶ τὸ γῆρας ἀντιποιεῖται τούτου μόνου τῶν ἀγαθῶν:

τοῦτο γὰρ ὕστατον ὁρῶμεν γιγνόμενον ϕύσει τοῖς ἀνθρώποις.

51t/25 - 52t/2

2/17/17/8/ - 2/17/17/9/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

64

113

Καὶ περὶ μὲν ὠϕελείας καὶ μεγέθους τοῦ πράγματος ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαι νομίζω, διότι δὲ πολλῷ ῥᾴστη τῶν ἄλλων ἀγαθῶν ἡ κτῆσις αὐτῆς, ἐκ τῶνδε πεισθείη τις ἄν.

διότι δὲ πολλῷ ῥᾴστη τῶν ἄλλων ἀγαθῶν ἡ κτῆ σις αὐτῆς, ἐκ τῶνδε πεισθείη τις ἄν.

40t/12 - 40t/15

2/17/54/2/ - 2/17/54/3/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

67

114

τοῦτο γὰρ ὕστατον ὁρῶμεν γιγνόμενον ϕύσει τοῖς ἀνθρώποις, διὸ καὶ τὸ γῆρας ἀντιποιεῖται τούτου μόνου τῶν ἀγαθῶν:

διὸ καὶ τὸ γῆρας ἀντιποιεῖται τούτου μόνου τῶν ἀγαθῶν:

51t/25 - 52t/2

2/17/17/9/ - 2/17/17/10/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

69

115

ὅτι δὲ μέγιστόν ἐστι τῶν ἀγαθῶν καὶ πάντων ὠϕελιμώτατον τῶν ἄλλων, ἐκ τῶνδε δῆλον.

ἡ ϕρόνησις> καὶ πάντων ὠϕελιμώτατον τῶν ἄλλων, ἐκ τῶνδε δῆλον:

39t/11 - 39t/13

2/17/38/1/ - 2/17/38/2/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

70

116

οὐκοῦν εἰ τὸ ζῆν μέν ἐστιν αἱρετὸν διὰ τὴν αἴσθησιν ἡ δ' αἴσθησις γνῶσίς τις, καὶ διὰ τὸ γνωρίζειν αὐτῇ δύνασθαι τὴν ψυχὴν αἱρούμεθα, πάλαι δὲ εἴπομεν ὅτιπερ δυοῖν ἀεὶ μᾶλλον αἱρετὸν ᾧ μᾶλλον ὑπάρχει ταὐτόν, τῶν μὲν αἰσθήσεων τὴν ὄψιν ἀνάγκη μάλιστα αἱρετὴν εἶναι καὶ τιμίαν, ταύτης δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἁπασῶν αἱρετωτέρα καὶ τοῦ ζῆν ἐστιν ἡ ϕρόνησις κυριωτέρα τῆς ἀληθείας:

Οὐκοῦν εἰ τὸ ζῆν μέν ἐστιν αἱρετὸν διὰ τὴν αἴσθησιν, ἡ δ' αἴσθησις γνῶσίς τις, καὶ διὰ τὸ γνωρίζειν αὐτῇ δύνασθαι τὴν ψυχὴν <τὸ ζῆν> αἱρούμεθα, πάλαι δ' εἴπομεν ὅτι [περ] δυοῖν ἀεὶ μᾶλλον αἱρετὸν ᾧ μᾶλλον ὑπάρχει ταὐτόν:

44t/17 - 44t/25

2/17/76/1/ - 2/17/77/2/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

70

117

Πρὸς δὴ τούτοις, ὥσπερ ἐπὶ τῆς οὐσίας οὐχ ἡ αὐτὴ κτῆσις ἕνεκα τοῦ ζῆν καὶ τοῦ ζῆν εὐδαιμόνως τοῖς ἀνθρώποις, οὕτως καὶ ἐπὶ ϕρονήσεως οὐ τῆς αὐτῆς οἶμαι δεόμεθα πρός τε τὸ ζῆν μόνον καὶ πρὸς τὸ ζῆν καλῶς.

Πρὸς δὲ τούτοις, ὥσπερ ἐπὶ τῆς οὐσίας οὐχ ἡ αὐτὴ κτῆσις ἕνεκα τοῦ ζῆν καὶ τοῦ ζῆν εὐδαιμόνως τοῖς ἀνθρώποις, οὕτω καὶ περὶ ϕρονήσεως:

46t/22 - 46t/26

2/17/103/1/ - 2/17/103/3/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

71

118

ἀρετὴ γάρ ἐστι τὸ κυριώτατον τῶν ἐν ἡμῖν, ἥδιστόν τε πάντων ἐστὶν ὡς ἓν πρὸς ἓν ἡ ϕρόνησις, ὁμοίως δὲ κἂν ταῦτα πάντα ταὐτὰ ϕῆ τις εἶναι τὴν εὐδαιμονίαν, ὁριστέον ἐστὶ τὸ ϕρονεῖν.

ἀρετὴ γάρ ἐστι τὸ κυριώτατον τῶν ἐν ἡμῖν, ἥδιστόν τε πάντων ἐστὶν ὡς ἓν πρὸς ἓν ἡ ϕρόνησις.

60t/4 - 60t/7

2/17/95/3/ - 2/17/95/4/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

71

119

τοῖς μὲν οὖν πολλοῖς πολλὴ συγγνώμη τοῦτο πράττειν (εὔχονται μὲν γὰρ εὐδαιμονεῖν, ἀγαπῶσι δὲ κἂν μόνον δύνωνται ζῆν), ὅστις δὲ οἴεται μὴ πάντα τρόπον ὑπομένειν αὐτὸ δεῖν, καταγέλαστον ἤδη τὸ μὴ πάντα πόνον ὑπομένειν καὶ πᾶσαν σπουδὴν σπουδάζειν ὅπως κτήσηται ταύτην τὴν ϕρόνησιν ἥτις γνώσεται τὴν ἀλήθειαν.

ὅστις δ' οἴεται μὴ πάντα τρόπον ὑπομένειν αὐτὸ δεῖν, καταγέλαστον ἤδη τὸ μὴ πάντα πόνον πονεῖν καὶ πᾶσαν σπουδὴν σπουδάζειν ὅπως κτήσηται ταύτην τὴν ϕρόνησιν ἥτις γνώσεται τὴν ἀλήθειαν.

46t/26 - 47t/4

2/17/103/6/ - 2/17/103/8/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

72

120

ἐκείνων γὰρ ἀναιρου μένων ἀναιρεῖται τὰ τὴν οὐσίαν ἐξ ἐκείνων ἔχοντα, μήκη μὲν ἀριθμῶν, ἐπίπεδα δὲ μηκῶν, στερεὰ δὲ ἐπιπέδων[, στοιχεῖα δὲ τῶν ὀνομαζομένων συλλαβῶν].

ἐκείνων γὰρ ἀναιρουμένων ἀναιρεῖται τὰ τὴν οὐσίαν ἐξ ἐκείνων ἔχοντα, μήκη μὲν ἀριθμῶν, ἐπίπεδα δὲ μηκῶν, στερεὰ δὲ ἐπιπέδων, στοιχείων δ' αἱ ὀνομαζόμεναι συλλαβαί.

38t/11 - 38t/14

2/17/33/6/ - 2/17/33/9/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

73

121

ϕιλοσοϕητέον ἄρα ἡμῖν, εἰ μέλλομεν ὀρθῶς πολιτεύσεσθαι καὶ τὸν ἑαυτῶν βίον διάξειν ὠϕελίμως.

ϕιλοσο ϕητέον ἄρ' ἡμῖν, εἰ μέλλομεν ὀρθῶς πολιτεύεσθαι καὶ τὸν ἑαυτῶν βίον διάξειν ὠϕελίμως.]

37t/9 - 37t/11

2/17/8/5/ - 2/17/8/7/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

74

122

λόγου μὲν γὰρ καὶ ϕρονήσεως μικρά τινα καὶ ἐν ἐκείνοις αἰθύγματα, σοϕίας δὲ θεωρητικῆς ταῦτα μὲν παντελῶς ἄμοιρα, μόνοις δὲ μέτεστι θεοῖς:

λόγου μὲν γὰρ καὶ ϕρονήσεως μικρά τινα καὶ ἐν ἐκείνοις αἰθύγματα, σοϕίας δὲ θεωρητικῆς ταῦτα μὲν παντελῶς ἄμοιρα, [μόνοις δὲ μέτεστι † θεοῖς,] ὡς αἰσθήσεσί γε καὶ ὁρμαῖς πολλῶν ἤδη ζῴων τῆς ἀκριβείας καὶ τῆς ἰσχύος λείπεται ἄνθρωπος.

09.11.16

2/17/29/2/ - 2/17/29/6/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

75

123

βέλ τιον γὰρ δεῖ τὸ τέλος εἶναι τοῦ γιγνομένου, οὐδὲν δὲ βέλτιον εἶναι ϕρονήσεως, πλὴν εἴ τι τῶν εἰρημένων, τούτων δὲ οὐδὲν ἕτερον αὐτῆς ἐστιν ἔργον.

οὐδὲν δὲ βέλτιον εἶναι ϕρονήσεως, πλὴν εἴ τι τῶν εἰρημένων, τούτων δ' οὐδὲν ἕτερον αὐτῆς ἐστιν ἔργον.

43t/15 - 43t/18

2/17/69/2/ - 2/17/69/4/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

77

124

εἰ γὰρ ἔσται ποιητική, ἑτέρα ἑτέρων ἔσται, ὥσπερ οἰκοδομικὴ οἰκίας, ἥτις οὐκ ἔστι μέρος τῆς οἰκίας, ἡ μέντοι ϕρόνησις μόριον τῆς ἀρετῆς ἐστι καὶ τῆς εὐδαιμονίας:

εἰ γὰρ ἔσται ποιητική, ἑτέρα ἑτέρων ἔσται, ὥσπερ οἰκοδομικὴ οἰκίας, ἥτις οὐκ ἔστι μέρος τῆς οἰκίας.

43t/10 - 43t/13

2/17/68/4/ - 2/17/68/5/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

78

125

καὶ τοῦτό ἐστι τῶν ὄντων οὗ χάριν ἡ ϕύσις ἡμᾶς ἐγέννησε καὶ ὁ θεός.

Τί δὴ τοῦτ' ἐστὶν τῶν ὄντων οὗ χάριν ἡ ϕύσις ἡμᾶς ἐγέννησε καὶ ὁ θεός

51t/6 - 51t/7

2/17/18/1/ - 2/17/18/2/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

79

126

ὡς αἰσθήσεσί γε καὶ ὁρμαῖς πολλῶν ἤδη ζῴων τῆς ἀκριβείας καὶ τῆς ἰσχύος λείπεται ἄνθρωπος, καὶ μόνον τοῦτο ὄντως ἀγαθὸν ἀναϕαίρετον, ὃ δὴ περιέχειν συγχωροῦσι τὴν τοῦ ἀγαθοῦ ἔννοιαν, οὐδαμῶς μὲν τοῖς τυχηροῖς ὑποτάττοντος ἑαυτὸν κατὰ τοῦτον τὸν βίον τοῦ σπουδαίου, ἀπὸ δὲ τῶν ὑποχειρίων τῇ τύχῃ μάλιστα δὴ πάντων ἑαυτὸν ἐλευθερώσαντος.

[Καὶ μόνον τοῦτ' ὄντως ἀγαθὸν ἀναϕαίρετον, ὃ δὴ περιέχειν συγχωροῦσι τὴν τοῦ ἀγαθοῦ ἔννοιαν, οὐδαμῶς μὲν τοῖς τυχηροῖς ὑποτάττοντος ἑαυτὸν κατὰ τοῦτον τὸν βίον τοῦ σπουδαίου, ἀπὸ δὲ τῶν ὑποχειρίων τῇ τύχῃ μάλιστα δὴ πάντων ἑαυτὸν ἐλευθερώσαντος.

01.11.18

2/17/30/1/ - 2/17/30/4/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

80

127

αἴτιοι δέ εἰσιν, ὡς ἔοικε, τοῦ ϕρονῆσαί τι καὶ ἰδεῖν.

αἴτιοι δ' εἰσίν, ὡς ἔοικε, τοῦ ϕρονῆσαί τι καὶ ἰδεῖν.

46t/14 - 46t/15

2/17/102/6/ - 2/17/102/7/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

80

128

θεωρη τικήν τινα ἄρα ϕατέον εἶναι ταύτην τὴν ἐπιστήμην, ἐπείπερ ἀδύνατον ποίησιν εἶναι τὸ τέλος.

θεωρητικήν τιν' ἄρα ϕατέον εἶναι ταύτην τὴν ἐπιστήμην, ἐπείπερ ἀδύνατον ποίησιν εἶναι τὸ τέλος.

43t/18 - 43t/20

2/17/69/4/ - 2/17/69/5/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

81

129

καὶ μὴν ὅταν γε ἔχῃ τὰ μάλιστα καὶ κυριώτατα καὶ τιμιώτατα τὴν ἀρετήν, τότε εὖ διάκειται:

Καὶ μὴν ὅταν γ' ἔχῃ τὰ μάλιστα καὶ κυριώτατα καὶ τιμιώτατα τὴν ἀρετήν, τότ' εὖ διάκειται:

41t/24 - 41t/25

2/17/61/1/ - 2/17/61/2/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

83

130

τιμιώτατον δέ γε τῶν ἐν ταῦθα ζῴων ἄνθρωπός ἐστιν, ὥστε δῆλον ὅτι ϕύσει τε καὶ κατὰ ϕύσιν γέγονε.

τιμιώτατον δέ γε τῶν ἐνταῦθα ζῴων ἄνθρω πός ἐστιν, ὥστε δῆλον ὅτι ϕύσει τε καὶ κατὰ ϕύσιν γέγονε.

51t/4 - 51t/6

2/17/16/4/ - 2/17/16/5/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

83

131

οὐκοῦν τό γε χρῆσθαι παντὶ τοῦτ' ἐστίν, ὅταν εἰ μὲν ἑνὸς ἡ δύναμίς ἐστι, τοῦτο αὐτὸ πράττῃ τις, εἰ δὲ πλειόνων τὸν ἀριθμόν, ὃ ἂν τούτων τὸ βέλτιστον, οἷον αὐλοῖς, ἤτοι μόνον ὅταν αὐλῇ χρῆταί τις ἢ μάλιστα:

Οὐκοῦν τό γε χρῆσθαι παντὶ τοῦτ' ἐστίν, ὅταν εἰ μὲν ἑνὸς ἡ δύναμίς ἐστιν, τοῦτ' αὐτὸ πράττῃ τις, εἰ δὲ πλειόνων τὸν ἀριθμόν, ὃ ἂν τούτων τὸ βέλτιστον, οἷον αὐλοῖς:

57t/23 - 57t/27

2/17/84/1/ - 2/17/84/3/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

83

132

τί δὴ τοῦτό ἐστι Πυθαγόρας ἐρωτώμενος, ‘τὸ θεάσασθαι’ εἶπε ‘τὸν οὐρανόν’, καὶ ἑαυτὸν δὲ θεωρὸν ἔϕασκεν εἶναι τῆς ϕύσεως καὶ τούτου ἕνεκα παρεληλυθέναι εἰς τὸν βίον.

τοῦτο Πυθαγόρας ἐρωτώμενος, ‘Τὸ θεάσασθαι’ εἶπε ‘τὸν οὐρανόν’, καὶ ἑαυτὸν δὲ θεωρὸν ἔϕασκεν εἶναι τῆς ϕύσεως καὶ τούτου ἕνεκα παρεληλυθέναι εἰς τὸν βίον.

51t/7 - 51t/10

2/17/18/2/ - 2/17/18/4/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

84

133

διὰ γὰρ ἐκεῖνον καὶ τοῦ τον ζῆν ϕαμεν, ὅτι τοιοῦτός ἐστιν οἷος ἐκεῖνος πάσχειν ἢ ποιεῖν.

διὰ γὰρ ἐκεῖνον καὶ τοῦτον ζῆν ϕαμεν, ὅτι τοιοῦτός ἐστιν οἷος ἐκείνως πάσχειν ἢ ποιεῖν.

57t/21 - 57t/23

2/17/83/2/ - 2/17/83/3/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

84

134

εἰ γὰρ καὶ πάντα τις ἔχοι, διεϕθαρ μένος δὲ εἴη καὶ νοσῶν τῷ ϕρονοῦντι, οὐχ αἱρετὸς ὁ βίος:

εἰ γὰρ καὶ πάντα τις ἔχοι, διεϕθαρμένος δ' εἴη καὶ νοσῶν τῷ ϕρονοῦντι, οὐχ αἱρετὸς ὁ βίος:

45t/18 - 45t/20

2/17/99/4/ - 2/17/99/5/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

85

135

ἀλλὰ διὰ τὴν ἡμετέραν ἀσθένειαν, οἶμαι, καὶ βίου βραχύτητα καὶ τοῦτο ϕαίνεται πολύ.

ἀλλὰ διὰ τὴν ἡμετέραν ἀσθέ νειαν, οἶμαι, καὶ <τὴν τοῦ> βίου βραχύτητα καὶ τοῦτο ϕαίνεται πολύ.

47t/19 - 47t/21

2/17/105/6/ - 2/17/105/7/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

85

136

εἰ τοίνυν καὶ πολλαὶ ψυχῆς εἰσι χρήσεις, ἀλλὰ κυριωτάτη γε πασῶν ἡ τοῦ ϕρονεῖν ὅ τι μάλιστα.

Εἰ τοίνυν καὶ πολλαὶ ψυχῆς εἰσι χρήσεις, ἀλλὰ κυριωτάτη γε πασῶν ἡ τοῦ ϕρονεῖν ὅτι μάλιστα.

59t/7 - 59t/9

2/17/91/1/ - 2/17/91/2/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

85

137

τοῦ δὲ ἀνθρώπου συνεστῶτος ϕύσει ἐκ ψυχῆς τε καὶ σώματος, βελτίονος δὲ οὔσης τῆς ψυχῆς τοῦ σώματος καὶ ἀεὶ τοῦ βελτίονος ἕνεκα ὑπηρετουμένου τοῦ χείρονος, καὶ τὸ σῶμα τῆς ψυχῆς ἕνεκά ἐστι.

τοῦ δ' ἀνθρώπου συνεστῶτος ϕύσει ἐκ ψυχῆς τε καὶ σώματος, βελτίονος δ' οὔσης τῆς ψυχῆς τοῦ σώματος καὶ ἀεὶ τοῦ βελτίονος ἕνεκα ὑπηρετουμένου τοῦ χείρονος, καὶ τὸ σῶμα τῆς ψυχῆς ἕνεκ' εἶναι.

34t/9 - 34t/13

2/17/23/4/ - 2/17/23/6/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

86

138

δεῖ τοίνυν ὀρέγεσθαι τῆς ἐπιστήμης κτᾶ σθαί τε αὐτὴν καὶ χρῆσθαι αὐτῇ προσηκόντως, δι' ἧς πάντα ταῦτα εὖ θησόμεθα.

δεῖ τοίνυν ὀρέγεσθαι τῆς ἐπιστήμης κτᾶσθαί τ' αὐτὴν καὶ χρῆσθαι αὐτῇ προσηκόντως, δι' ἧς πάντα ταῦτα εὖ θησόμεθα.

37t/7 - 37t/9

2/17/8/4/ - 2/17/8/5/

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM Phil. [0086]

Protrepticus, ed. I. Düring, Aristotle's protrepticus. Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1961

86

139

ὅσα γὰρ ἂν οὗτος ἕλοιτο κατὰ τὴν ἐπιστήμην αἱρούμενος, ταῦτ' ἐστὶν ἀγαθά, καὶ κακὰ δὲ τὰ ἐναντία τούτοις.

ὅσα γὰρ ἂν οὗτος ἕλοιτο κατὰ τὴν ἐπιστήμην αἱρού μενος, ταῦτ' ἐστὶν ἀγαθὰ καὶ κακὰ δὲ τὰ ἐναντία τούτοις.

39t/18 - 39t/20